Als er een nieuwe vriendin opduikt in haar leven denkt Nadia eindelijk

de erkenning en de vriendschap te hebben gevonden waar ze al zo lang

naar zoekt. Voor het eerst voelt ze zich gezien en gewaardeerd. Voor het

eerst heeft ze het gevoel dat ze grip krijgt op haar leven.

Maar de waardering en erkenning blijken niet vrijblijvend en zonder

voorwaarden.

Als Nadia ontdekt wie haar leven echt in de greep heeft is het al te laat.

Nadia staat voor een strijd op leven en dood.

Een strijd die ze ...

De gedichten uit deze bundel omvatten meer dan dertig jaar van mijn leven. Ik leerde mijn wezen kennen en mijn persoonlijkheid. Besefte dat ik hiermee moest leven. De vrede in mijn hart en naar buiten toe de tegenstellingen, groot en levend. Dat bijeen te brengen was een heel werk. Mijn verlangen naar harmonie hielp me om het steeds weer op te pakken, de draad die ik al voelde als klein kind. Het verlangen om oprecht te kunnen leven, zonder gedraai en zonder leugens.

Na vele jaren, en met val...

Cees Geluk (1957) heeft zijn hele leven een sluimerend verlangen gehad om schrijver te zijn. Al tijdens zijn lagere schooltijd had hij plezier in het maken van 'opstellen', vooral als zijn werk voor de klas werd voorgelezen. Later kreeg hij bij zijn werkgever de kans om voor een interne nieuwsbrief bijdragen te leveren en dat werd steeds positief ontvangen. Het verlangen bleef echter sluimeren, tot concrete stappen kwam het niet: de lagere school en een interne nieuwsbrief zijn anders dan de ...

Licht. Gedurende vele eeuwen hebben wetenschappers het bestudeerd, barden en minstrelen het bezongen en schilders het op hun doeken vastgelegd. Maar het licht van de openbare verlichting hebben we voor een groot deel te danken aan de elektrische infrastructuur waarop het is aangesloten, en hierdoor aan de technici die dit hebben ontworpen en gerealiseerd. Een gedegen kennis van de openbare verlichting is dus niet compleet zonder een even grondige kennis van elektriciteit en de hierbij gebruik...

In een mooie villa in een klein dorpje wordt een knappe rijke blondine onder aan de monumentale trap dood aangetroffen. Hoofdinspecteur Lucas Daels wordt met de zaak belast en moet tot zijn ongenoegen ook een jonge aspirant inspecteur opleiden. Al snel blijken er veel mogelijke verdachten te zijn en zal het er op aankomen om ze één voor één te elimineren als mogelijke daders. Langzaam maar zeker slaagt Lucas er in om de juiste verbanden te leggen tussen al deze personages en na geduldig s...

In de (proces)industrie zijn bijna alle processen geautomatiseerd. Het regelen gebeurt door regelaars en niet meer door operators en technici. Het is namelijk al lang niet meer veilig om dit met de hand te doen, bovendien zijn tegenwoordig de commerciële consequenties van het niet goed regelen niet meer te overzien.

Regelaars moeten natuurlijk goed worden ingesteld, dus het is belangrijk om te weten hoe ze functioneren en wat de gevolgen zijn van elke verandering in de instellingen. Bovendi...

het is nacht

buiten het geblaf van een hond

is er niets te zien

Korte verzen over het bijzondere in het schijnbaar banale rondom ons. Dichter Luk Gybels formuleert zijn waarnemingen sober en speels, en vaak in humoristisch getinte poëzie.

In een vers van amper drie regels en om en bij de 17 lettergrepen ontvouwt hij een hele wereld. Haiku’s die de lezer keer op keer weten te verrassen.

Luk Gybels (B), die ook proza schrijft, debuteerde in 2015 met ‘Het kleine meisje dat meisjes tekent’...

Het is 2016 als de hoofdpersoon na enige jaren van detentie naar een tbs-kliniek wordt overgeplaatst voor de tenuitvoerlegging van de tbs-maatregel. Een strafverzwaring die hem is opgelegd voor de mishandeling en verkrachting van zijn (voormalige) partner.

Maar is dat terecht? Of heeft de hoofdpersoon alle recht om boos te zijn? Boos op de vermeende geldingskracht van psychologie en psychiatrie, boos op het inhumane van een tbs-maatregel, boos op het dwaze in religies, boos op het sneue in g...

Langzaam staken ze een voor een hun hoofd om de hoek. “Ik zie niets” fluisterde Sandra, “het is te donker”. Sandra besefte dat er geen enkele lamp aan is geweest sinds ze binnen zijn geglipt. Als ze nu het licht aan deden zouden ze juist gesnapt worden.

“Kun jij wel iets zien?”

“Ik zie… ook niet veel. Maar… ik hoor wel iets!”

Sandra sloot haar ogen en probeerde zich op het geluid te concentreren wat Erik zojuist had beschreven. Ze hoorde het. En ze wist waar het vandaan ...

Over het evolutiekraam en wat er in past. (of niet)