Dit zakboekje brengt een ietwat gek intercultureel non-gefilosofeer omtrent het allerbelangrijkste van een dialoog: de tussenruimte, het inter, het in-between. Want daar speelt ut heimelijk. De boodschap is dat de halve en hele kastlijntjes ( - ) ruimte geven aan zoiets als ut. Voorwaarde is wel dat we leren stamelen want ut floreert in het eigen stilzwijgen.

In het onderwijs wordt de school soms vrijplaats voor leraren én leerlingen/studenten genoemd. De lokale vormgeving ervan vereist dat leerlingen/studenten veel inspraak en zeggenschap moeten krijgen. En leraren dienen hun didactieken en toetsingen op die vereiste te vernieuwen.

Met elkaar communiceren is net zo gewoon als eten en slapen, alleen veel ingewikkelder. Onder ‘communiceren’ vallen diverse patronen: van het louter zenden van een boodschap tot en met het gezamenlijk knutselen om te kijken wat er verschijnt. Als we verhalen vertellen aan elkaar, komen er altijd wel verschillen (sporen van andersheid) naar voren. Verschillen tussen doel en effect, tussen het vertelde en het gehoorde, tussen intentie en impact. Communicatie heft die verschillen niet op. Me...

In Nijmegen gaan jonge vrijwilligers naar een plek waar ouderen beschermd wonen, om met één of meerdere bewoners culturele activiteiten te beoefenen. Ze maken muziek, schilderen, knutselen, dansen, kletsen, wandelen, kleuren samen, hebben het naar hun zin en vertellen elkaar ondertussen wat ze belangrijk vinden.

Dergelijke, vaak ontroerende intergenerationele contacten komen niet vanzelf tot stand. Dit boek vertelt op welke manier het management en welzijnscoördinatoren werkzaam bij de Wlz...

Opstandigheid – verzet – tegenweer: we zijn er allemaal mee bekend.

Dankzij het (vaak moedige) verzet van mensen tegen de heersende orde, zijn veel kwesties op de spits gedreven, totdat er een verandering tot stand is gebracht. De abortuswetgeving is daar een goed voorbeeld van. Maatschappelijke gefundeerde tegenacties zijn heel hard nodig om het bedrijven van politiek, het besturen van organisaties en ‘het aanstippen van de beleidshorizon’ niet verder te laten vervreemden van de burger.

Dit boek is een pleidooi om als beslisser in het eigen besluitvormingsproces het verzet tegen beleidsvoornemens te faciliteren; niet om het verzet de kop in te drukken, maar om de voorgenomen besluiten in hun kern te veranderen. Toegelaten verzet voorkomt polarisaties en gewelddadighed...

Als het ervaren mag gaan spreken, is het goed opletten geblazen. Want het ervaringsspreken heeft een eigen idioom en wijkt regelmatig af van wat wij eigenlijk gewoon vinden. Vele voorbeelden passeren de revue, zoals:

• Sien die wil weten hoe de binnenkant van een muur er uitziet;

• de oom van Carlos die weet dat Carlos gewoon zijn eigen ritme heeft in de ontwikkeling van zijn/haar gender.

Waarin het ervaringsspreken kan verschillen van andere vormen van spreken, is beschreven.

De verhoud...

Het alledaagse leven is vaak zo ingewikkeld omdat het alle kleuren aanneemt.

Als we alle kleuren mengen, creëren we de kleur wit.

Wit heeft naast diverse andere ook de betekenis van overgave, toewijding, berusting.

In dit boek staat wit als de samengestelde kleur van de alledaagse toewijding centraal.

De twaalf essays zijn kleine verzettelijke morrelingen.

Twee vertellingen over burgersupport aan migrerende mensen en nabijstaanden.

Over de impact van het Alzheimer Café in Heumen en het Odensehuis Animi Vivere voor mensen met dementie op jonge leeftijd in Wijchen. Een zoektocht naar verbindingen tussen persoonlijke, maatschappelijke en financiële verlangens en belangen, die bij belanghebbende partijen leven.

De deur staat altijd open. Echt voor iedereen?

Het plein is voor iedereen. Wat vindt iedereen?

Veertig mensen vroegen op vier plaatsen aan

iedereen naar hun mening.

Om de lokale beleidsbeslissers van dienst te zijn.