...en hij staarde naar het plafond, maar zag niets...

Rechercheur Dominique Meyer gaat undercover bij een bedrijf naar aanleiding van een verontrustende anonieme brief over gevaarlijke medicijnen. Tijdens zijn onderzoek ontdekt hij dat er nog veel meer aan de hand is.

Een medewerker was op staande voet ontslagen, maar gaandeweg blijkt dat een leugen: hij had namelijk een ongeluk gehad. Was het wel een ongeluk? Of was hij uit de weg geruimd omdat hij teveel wist?

Als Meyer te dicht bij de o...

De gedichten in deze bundel zijn geschreven tussen 1979 en 1984, tussen het 25e en 30e levensjaar van de schrijfster. De meeste ervan doen klassiek aan, vanwege het strakke rijmschema en ritme. Elisabeth Janssen raakte tijdens het bestuderen van de Nederlandse Letterkunde onder andere geïnspireerd door de gedichten van Constantijn Huygens en P.C. Hooft. De sonnetten van Shakespeare, die ze tijdens haar studie Engels bestudeerde, hadden haar al eerder bekoord. Ook de Engelse dichters uit de R...

In 'Van Crisis naar crisis' staan een groot aantal boeiende, aangrijpende, historische, maar ook veel grappige verhalen, die stuk voor stuk allemaal waar gebeurd zijn. Ze slepen je met een brede glimlach samen met ons door bijna tachtig turbulente jaren. We hebben dit boek recht vanuit ons hart geschreven, niets is bewust aangedikt of mooier voorgesteld dan de werkelijkheid is of was. Tip: lees er af en toe een paar voor het slapen gaan.

Uit het boek

In de Govert Flinckstraat op nummer 120 sc...

In Mooie bange ogen beschrijft Elisabeth Janssen hoe het tot de adoptie van haar eerste galgo kwam. Verder vertelt ze over het leven dat zij en haar partner kregen nadat de liefde voor de galgo was ontvlamd. En hoe het verder ging, in voor- en in tegenspoed, met de galgo's en hun andere honden. Er wordt aandacht besteed aan het Europese standpunt met betrekking tot dierenwelzijn en aan de situatie waarin de galgo in Spanje zich bevindt. Maar vooral wordt op ontroerende wijze beschreven hoe za...

Aalbert van der Horst heeft een rustig leven en maakt nooit wat mee. Tenminste, dat vind hij zelf. Bij een begrafenis kwam er pas nog een vrouw op hem af die vroeg: schrijf je nog steeds, en komt er nog een nieuw boek van je uit? Meteen greep haar man in door te zeggen: 'Natuurlijk niet, die man werkt al jaren niet meer!'

Gelukkig hoeft hij het wat dat betreft niet van zijn werk te hebben. En al maakt hij dan in zijn eigen beleving weinig meer mee, anderen denken daar vaak anders over. Ze vin...