This catalogue presents a selection of portrait drawings made by Quinten De Coene, ranging from 2014 to the recent work at the end of 2020. His body of work has grown to over one thousand paintings and drawings, with additional works in other mediums such as photography and sculpture. He continues to work each day, painting the landscapes of his neighbourhood or drawing portraits of his friends and family. A fascination for the human face and psychology is at the front of his art. This has re...

In 'Voor de volledigheid' neemt Frank Fabian van Keeren je in ollekebollekes mee op een reis door de kunstgeschiedenis.

Er is maar één officieel erkende Nederlandse surrealist: Johannes Hendrikus Moesman (1909-1998).

Als Moesman in de jaren twintig van de twintigste eeuw een Utrechtse kunstboekhandel binnenstapt en daar in aanraking komt met surrealistische tijdschriften uit het buitenland, wordt een groot kunstenaarschap geboren. De internationale surrealisten verzetten zich tegen wat zij zagen als het verstikkende rationalisme van hun tijd en vierden de ultieme vrijheid van het onbewuste, de dromen en de e...

Abrupte afsnijdingen en extreme perspectieven. Close-ups. Sterke licht-en donkercontrasten en diagonale composities. Nieuwe Fotografie en film uit het interbellum elkaar ontmoeten in één tentoonstelling. Hierin is te zien hoe deze die kunstvormen in Nederland toentertijd sterke verwantschap vertonen. Cineasten, fotografen en schilders kozen vergelijkbare thema’s en stilistische middelen. Met een nieuwe, moderne blik bekekenen ze de zichtbare werkelijkheid.

Voor het eerst is er in Nederlan...

De rol en status van de kunstenaar verandert sterk in de 19de eeuw, als de academische traditie plaatsmaakt voor artistieke autonomie. De mens achter het kunstwerk wordt belangrijker en het kunstenaarsportret wordt een zeer populair genre. De kunstenaar wil zich tonen aan het publiek, als mens en als schilder en is tegelijkertijd zijn eigen oefenmateriaal.

Vertrekpunt van de uitgave is Vincent van Goghs Zelfportret met verbonden oor uit 1889. Een iconisch zelfportret dat enerzijds een intiem ...

Ze heeft geen rijbewijs. Bijna alles doet ze lopend, fietsend, met de bus of met de trein. Het aardige daarvan is dat er onderweg zoveel valt te zien, te horen en te ruiken. En je neemt nooit méér mee dan je zelf kunt dragen.

Vertragingen of het net missen van een trein of bus zijn natuurlijk lastig, maar tegelijkertijd een buitenkans. Je weet maar nooit!

De miniaturen die Gonnie Tijs op Vlieland voor haar composities maakte heeft ze speciaal voor dit boek uitgelicht.