Marion groeit op in de jaren 60 als enig kind van ruimdenkende ouders. Op een woonboot, in een puur Hollandse omgeving. Na jaren in het onderwijs te hebben gewerkt, gooit zij op dertigjarige leeftijd het roer om en leeft en werkt op diverse bijzondere plaatsen in Europa. Na jaren reisagent op La Gomera en hoteleigenaar in de Franse Pyreneeën te zijn geweest, belandt ze uiteindelijk in Andalusië.

In dit autobiografische werk beschrijft de auteur zichzelf als dochter, echtgenote, moeder en ge...

De auteur neemt de lezer op een boeiende wijze mee naar haar kinderjaren in Amsterdam en Zandvoort. Herinneringen aan uitstapjes naar Artis, de bloeiende bollenvelden en haar ervaringen in een meisjespensionaat. Aan de gruwelijkheden in de Tweede Wereldoorlog, een hachelijk avontuur bij een filmbaas in haar tijd als au pair in Parijs en haar dierbare herinneringen als leerling-verpleegster in Amsterdam. Ze verhaalt op onderhoudende wijze over de vijftiger jaren, toen ze werd uitgezonden als s...

Door een simpele glijpartij kwam, na bijna twintig jaar de loopbaan van mij,Matthijs Kort, docent aan een Hogeschool definitief ten einde.

Ik brak mijn onderbeen op meerdere plaatsen, net nadat ik na een burnout weer aan het opkrabbelen leek.

In dit boek beschrijf ik mijn ervaringen met

zorgverleners, mantelzorgers en andere

serviceverleners.

Het zijn waarnemingen en soms ook beschouwingen van iemand die in een meer of

mindere mate afhankelijk is van anderen.

In elk verhaal heb ik getracht de mensel...

Dit boek neemt je mee naar een tijd waarin passie voor muziek, techniek en idealisme samensmolten tot een uniek avontuur in de jonge stad Lelystad. Het verhaal van Radio Lelystad, dat in 1978 bescheiden begon met nachtuitzendingen vanuit het Zuigerplasbos, biedt een fascinerende inkijk in een periode die door velen wordt gekoesterd en vaak geromantiseerd: de piratentijd van de jaren tachtig.

Radio Lelystad was meer dan een illegale zender; het was een baken van vermaak en verbinding voor een ...

Het derde Blumendorfer dagboek gaat over vier generaties van de familie Wegerer en Scholz in de periode 1650 - 1750. Geschreven door twee leden van de familie. Degenen die de andere twee dagboeken hebben gelezen, kunnen de band voelen met de andere twee dagboeken. Er is echter geen hard bewijs voor deze band.

Als eerste schrijft Bibiana Wegerer voor haar zoon Jorg Scholz over de familiegeschiedenis van haar, haar ouders en haar opa. Ze beschrijft hun leven in Blumendorf en Gotthardsberg met o...

'Tureluren' brengt je in 80 korte verhalen (selfies gewoon op papier) naar het Horsterwold, Vrijland, Vierhouten, Reichswald, Apeldoorns Kanaal, Altena zonder Heusden en de Noordhollandse duinen, maar ook terug naar ontgroening, de schoolkrant, de nachtmis, een moord bij de Sint Jan, Fort Elmina, New York, en een dochter van dertien. Een wat uitgebreidere kennismaking met Sri Lanka raakt aan de tsunami, de burgeroorlog, de prachtige natuur en de rijke cultuur.

Jan Siemonsma (1949) schrijft ko...

Het verhaal in dit boek is geen makkelijk verhaal over heldendom of slachtofferschap. Het is het moeilijke en pijnlijke verhaal over een familie die de verkeerde kant van de geschiedenis kiest en daarin zelf bijna ten onder gaat. Tegen de achtergrond van grote gebeurtenissen in de twintigste eeuw moet de familie keuzes maken en onder invloed van de omstandigheden, grote stommiteiten en diepe wanhoop, kiest een aantal familieleden verkeerd, terwijl andere juist het slachtoffer worden. De gesla...

Schrijver André Dierick leerde de Poolse arbeidsmigrant Tomasz kennen toen hij 28 jaar oud was. Tomasz had zijn geboorteland Polen zes jaar eerder verlaten. Aanvankelijk vertelde hij dat hij naar Nederland was gekomen, omdat hij dacht hier veel gelukkiger te kunnen worden dan in Polen. Later werd duidelijk dat er ook heel andere redenen waren waarom hij zijn land was ontvlucht.

De schrijver kwam met hem in contact door het project Samenspraak, bedoeld om mensen met reeds enige ervaring in ...

“Ik voelde me alsof mijn hart ophield met kloppen en ik kon letterlijk niet meer ademen… Ik wilde hem vasthouden, maar zelfs dat deed zo ongelooflijk veel pijn. Woede, maar vooral verdriet overheerste en angst… Ik moest en zou ervoor zorgen dat hij hier bovenop kwam. Ik voelde me vreselijk schuldig, ik had hem zo het hol van de leeuw ingeduwd. Ik voelde me zo intens verdrietig.” – Esther.

“Ben er voor je kind en luister niet alleen met je oren maar met al je zintuigen. Bied het k...