Niet enkel ik, ook jullie vechten dagelijks. Misschien hebben jullie een gebroken hart, of gaan de zaken niet goed, of een ongelukkige jeugd, of zijn jullie niet zeker van jezelf. Dat gevecht is niet slecht. Hoe groter de strijd, hoe groter de triomf.'

Nick Vujicic is een waar fenomeen. Hij brak door op YouTube en spreekt regelmatig voor grote massa's mensen all over the World. Van schoolkinderen tot zakenlui. Veel mensen voelen zich door zijn boodschap geïnspireerd. Nick is een man die zond...

Kampherinneringen, het leven in de jappenkampen Tangerang en Adek is in 1969 geschreven en getekend door Miep Bakker-Esselman. Zij zat tijdens de Tweede Wereldoorlog in Indië in twee Japanse strafkampen opgesloten. Miep zat in deze kampen samen met haar moeder, Truus Esselman-Klooster, haar twee jaar jongere zusje Alie en haar achttien jaar jongere zusje Josje. Haar vader, Piet Esselman, was geïnterneerd in een werkkamp in Japan, terwijl haar verloofde Azing Bakker tijdens de oorlog als wer...

'Gaan ze mijn hoofd er dan helemaal afzagen?', vraagt Pepijn me in de auto. 'Nee schat, ze halen je hoofd er niet af,' antwoord ik lachend. 'Ze maken er denk ik een gaatje in. Hier boven je oor.' Ik schuif het witte plukje haar opzij. Het pigmentloze plukje dat mij iedere keer weer ontroert. Pepijn kijkt me met grote ogen aan. 'En dan flikkeren ze mijn hersenen eruit en dan krijg ik nieuwe?' Ik weet niet of ik moet huilen of lachen. Lachen om zijn beeldspraak of huilen om zijn taalgebruik.

A...

An unthinkable nightmare: an innocent man in prison.

This is the true story of Joseph Oubelkas, who in late 2004, at the age of 24, embarked on a business trip to Morocco. There, without evidence or investigation, he was sentenced to ten years in prison for a crime he didn't commit.

Despite obvious errors in the verdict, and the conclusion of the Dutch Ministry of Foreign Affairs that no evidence pointed to his involvement; Joseph was still sentenced to prison.

Enduring a harsh and unjust life ...

Joseph Oubelkas (Raamsdonksveer, 1980) is een succesvol IT-ingenieur totdat zijn leven op 24-jarige leeftijd een bizarre wending neemt en jaren van onterechte gevangenschap in Marokko het gevolg zijn. Dit verhaal deelt hij in het boek '400 brieven van mijn moeder'. Sinds de verschijning van het boek in 2011 geeft Joseph Oubelkas lezingen en presentaties voor overheidsinstanties, scholen, universiteiten en het bedrijfsleven in binnen- en buitenland. Hierdoor heeft hij al tienduizenden mensen m...

Leny Kruis verloor al veel dierbaren aan kanker als zij zelf ook met de ziekte te maken krijgt in de vorm van borstkanker. We lezen hoe zij de strijd aangaat met de kankercellen in haar lijf (borstkanker). Daarnaast heeft ze ook nog vele andere ongemakken, waarmee ze samen met haar vrouw dagelijks mee om moet weten te gaan. Ze geeft de moed niet op. En ondanks de vele tegenslagen - terugkerende kanker - is ze van plan het gevecht te winnen. Ziekte maakt zwak, maar ze brult nog steeds als een ...

Bevroren spoor is een verhaal over gebeurtenissen die je vormen. Over hoe je kunt vechten, vluchten of jezelf laten bevriezen. Een uitsnede van persoonlijke levenslessen die mij bij mijn essentie hebben gebracht. Kruispunten die uitgekomen zijn bij mijn passie.

Vanuit die gedrevenheid wil ik er onbevangen en oprecht zijn voor een ander. Om steun te geven en de ander te laten ervaren hoe waardevol hij of zij is. Om de ander te helpen zijn passie te (her)vinden langs zijn eigen bevroren spoor.

Gevaarlijk, absurd en humoristisch. Het boek "Wie Zas matst..." geeft ons een kijkje in het leven van een Poolse Limburger in Nederlandse dienst middels een reeks bijzondere verhalen. De memoires van Siegmund Zasada, verzameld en geredigeerd door kleinzoon Edwin, maken dit boek tot een prachtig naslagwerk voor iedereen geïnteresseerd in 40 jaar persoonlijke militaire geschiedenis. Eind jaren '40 gaan we mee met Siegmund naar Indonesië, waar we door zijn verhalen leren hoe het voor een solda...

NIEMAND MIST MIJ

Voor me ligt een oud vergeeld krantenartikel met als titel:

‘Brommer komt onder vrachtwagen:

twee meisjes dood.’

Als ik te horen krijg dat mijn oudere zus Sjani samen met haar vriendin is verongelukt, stort mijn zorgeloze leventje als een kaartenhuis in.

In ‘NIEMAND MIST MIJ’ beschrijf ik mijn loodzware reis als 10-jarig meisje dat vecht tegen onbeschrijflijk diep verdriet en de daarbij verschijnende demonen.

Door het overlijden van mijn zus verlies ik mezelf...

Op 1 mei 2011 keerde ik van Ecuador terug naar mijn geboorteland om afscheid te nemen van mijn zieke vader. Er volgden twee intensieve weken waarin de dood zich constant om de hoek bevond, maar waarin het leven nog altijd centraal stond - z