Ria van der Linde-Pollemans is geboren in het jaar 1943 in Oude-Tonge. Daar heeft zij als negenjarig meisje de watersnoodramp meegemaakt. Ria heeft deze vreselijke nacht in dit boek beschreven. Het is haar verhaal van de storm, het hoge water en de kou. Door het schrijven van haar eigen verhaal beseft ze nog meer hoeveel geluk zij heeft gehad. Met vijf van de tien kinderen gingen ze op pad door het ijskoude water om hopelijk het dorp te bereiken. Wat een geluk hadden ze om te mogen overleven....

De auteur is een dochter met een goede band met haar moeder. Wanneer moeder na eerst een lichte vergeetachtigheid uiteindelijk de diagnose ziekte van Alzheimer krijgt, komt er heel wat op het pad van deze dochter. Dit pad wordt bewandeld vanaf de diagnose, als moeder nog thuis woont, tot aan het einde in het verpleeghuis. Een pad van humor, verdriet en boosheid. Boosheid, niet alleen vanwege deze ziekte, maar ook – vanuit de eigen kennis en ervaring van de auteur – met betrekking tot de k...

Er zijn nog weinig levensverhalen geschreven door oudere vrouwen met (hoogfunctionerend) autisme. Marjolijn Schreiver (1953) heeft een ogenschijnlijk normaal leven geleid, met opmerkelijke missers en situaties waar ze niet goed uitkwam. Totdat ze op haar 65ste de diagnose autisme krijgt. Dit verwerkt ze op een heel persoonlijke manier in deze niets verhullende autobiografie, met begrip en een scherp oog voor waarin zij anders is dan haar medemensen. Andere autisten zullen herkenning en steun ...

Die verdomde hond geeft een duidelijk beeld van een onbegrepen ziekte, een depressie. Het is een ziekte waarvoor patiënten zich vaak schamen en waar een sluier op rust. In dit boek zal menig patiënt zich herkennen en misschien door de boodschap die er in wordt gebracht, eerder gerichte hulp gaan zoeken. Ook is het bedoeld voor mensen die in de directe omgeving met een ‘zieke’ te maken hebben. De handvatten die worden gegeven, zijn voor zowel de zieke als hun nabije omgev...

Wanneer Esmeralda op elfjarige leeftijd onterecht de diagnose Asperger krijgt, verandert haar leven ingrijpend. Klasgenoten behandelen haar plotseling anders en ze vindt geen aansluiting meer. Van een energiek, ondernemend kind verandert ze in een in zichzelf gekeerde tiener met een burn-out. Terwijl ze haar plek in de wereld probeert te vinden, wordt haar eigen wereldje door haar prikkelgevoeligheid steeds kleiner. Samen met haar moeder start ze een zoektocht naar de oorzaak van haar fysieke...

Door mijn oogleden zie ik felle lichten, maar ik heb mijn ogen nog niet geopend. Al dat licht, ben ik dan in de hemel? Ik open mijn ogen en kijk naar mijn borstbeen: wat is hier aan de hand? Overal steken buizen uit mijn lichaam en mijn bovenlichaam is bedekt met een lange ritssluiting! Ik bevind me op de Intensive Care in het ziekenhuis. Ik heb net uren onder narcose gelegen en ben net geopereerd aan mijn hart.

Wat gebeurt er allemaal en wat zijn de tips en tricks voor de periode tijdens en ...

Wanneer Jan van Dongen de diagnose nierfalen krijgt, staat zijn leven op z’n kop. De fitte, actieve tachtiger gaat de medische molen in om uiteindelijk te gaan dialyseren. Hij beschrijft wat daarbij komt kijken. Hoe ga je om met een veranderd toekomstbeeld? Op welke manier maak je de medische behandeling zo draaglijk mogelijk? Hoe blijf je fit en gemotiveerd? Betrokken medisch personeel komt ook aan het woord en geeft daarbij een inkijkje in het dagelijkse reilen en zeilen op de dialyseafde...

Vlak na de geboorte van haar dochter kreeg Marjolein borstkanker en speelde er een hoofdtumor op. Zij en haar gezin kwamen in een KankerAchtbaan terecht. Een achtbaan die lak had aan roze wolken maar die plankgas de Zieke Wereld inging. Een wereld met een eigen logica waarin Marjolein zich met haar logica en humor een weg zocht.

Tijdens deze periode, waarin zij leven op de wereld zette en waarin zij de dood wist uit te stellen, hield Marjolein een dagboek bij. Dit dagboek is een document voor...

Al in de beginjaren van onze vakanties in Frankrijk zei ik elke keer weer tegen mijn vrouw: "Hier zou ik willen wonen." Maar er waren altijd wel redenen om er na de vakantie er toch van af te zien.

Toen we weer eens voor een lange vakantieperiode in Frankrijk waren sprak mijn vrouw de historische zin:

"Waarom houd ik je nog steeds tegen?" Ik heb het ook zo naar mijn zin hier in Frankrijk.

Vanaf die dag wist ik dat we eens in Frankrijk zouden wonen. Maar dat het allemaal n...

Toen Mila 12 was, is haar iets overkomen. Deze gebeurtenis heeft een lange nasleep aan nare dingen met zich meegebracht. Jarenlang heeft ze zich afgevraagd waarom dit gebeurd is en of zij er iets aan had kunnen veranderen. Op een gegeven moment realiseert ze zich dat dit niet haar schuld is geweest, het is de schuld van één man. De vader van haar toenmalige beste vriendin. Ze besluit een brief te schrijven aan hem. Ze wil dat hij weet wat hij heeft aangericht. Ze wil dat hij er net zo mee z...