Tegen alle adviezen in vertrekt Alba Donati naar Lucignana, haar geboortedorp in het pittoreske Toscane, om daar, omgeven door bos en bergen, haar eigen boekhandel op te richten. Overdag staat ze in de winkel, ’s nachts heeft ze eindelijk tijd om te lezen in de boeken van onder andere Annie Ernaux en Pia Pera. Het is nooit te laat een droom te verwezenlijken.

We lezen mee in het dagboek van Donati, die beschrijft hoe ze de boeken selecteert en een naam opbouwt. Maar al na een maand breekt e...

Een zoektocht naar de identiteit van de intrigerende Jacob B'chiri, met thema's als vrijheid, dromen, oorlog en eenzaamheid.

369. Dat is het aantal zelfportretten dat Jacob B’chiri tussen 1973 en 1974 maakte en achterliet in een fotoalbum. Waarom iemand zoveel selfies avant la lettre zou maken is een raadsel. En waarom zou diegene bovendien zijn best doen er op elke foto anders uit te zien: soms lachend, dan weer boos, eerst met een hipsterbaard, daarna strak geschoren en in uniform. Missch...

Net als in Troost vertelt Ignatieff op herkenbare en geraffineerde wijze hoe mensen met tegenslag en verlies omgaan.

‘Weet je waarom ik zo blij ben? Omdat moeder me herkende. Ze herkent me nog. Ik ben vijftig jaar en wat vind ik het allerbelangrijkste, wat geeft me uiteindelijk het gevoel dat ik besta? Het feit dat een oude vrouw in een verpleeghuis nog steeds weet wie ik ben.’ Dit zegt de ene broer, de medicus, tegen de andere broer, de filosoof, die beiden net hun vader hebben verloren ...

Carmen ontmoet haar op een doordeweekse avond, tijdens een etentje met een wederzijdse vriendin in een klein restaurant. De vrouw komt net van de sportschool en is bezweet. Haar witblonde haar zit in een paardenstaart. Ze heeft een oogverblindende glimlach, een rasperige stem die klinkt als een kruiwagen die over stenen wordt gesleept. Carmen valt als een blok voor deze verschijning.

Ze beginnen een relatie, maar al snel neemt die een duistere wending, waarin de eens zo charmante vrouw steeds...

Wat maakt een leven de moeite waard? Miriam Toews weet op deze bijna onbeantwoordbare vraag in te gaan met bijzonder mensvriendelijke humor. Niemand zoals ik is een persoonlijk verhaal over twee zussen en een liefde die het leven verlicht.

De mennonitische gemeenschap heeft besloten: in het huis van de zusjes Elf en Yoli mag wel een piano staan, maar het mag alleen als instrument voor de Heer worden gebruikt. De oudsten van de gemeenschap houden het gezin goed in de gaten. Wanneer ze langskom...