U kent dat wel: je wordt door je vrouw de hometrainer op gestuurd om je (bier-)buikje kwijt te raken (wat overigens nooit lukt natuurlijk). Omgekeerd kan niet: een man die zijn vrouw voorzichtig een hometrainer aanraadt kan het verder wel vergeten. Maar mannen, simpel als ze zijn, kopen onmiddellijk een hometrainer want na deze tegemoetkoming kan je gewoon je bier blijven drinken zonder al te veel gezeur. Een poosje dan. Maar goed, daar zit je dus, op je hometrainer een beetje wezenloos voor...

De wereld van Wim Hofman is een wereld vol verwondering, speels bekeken en met humor beschreven. Niets ontsnapt aan zijn aandacht – of dat nu het kleinste diertje op het strand of de vogel hoog in de lucht betreft, het kind dat die vogel tekent of de mens die de vissen eet. Hij sleept ons mee in wetenswaardigheden, zoals het aantal vleugelslagen dat een vlieg per seconde maakt en de pissebed die het liefst een harig vloerkleed mijdt. Maar het gedrag van de mens slaat misschien wel alles, ge...

Alle vaders zien af, maar sommige net iets meer dan andere. Ze schieten tekort, missen hun kinderen of hinken hun eigen vaders achterna. In Vaders die rouwen krijgen de personages te maken met ziekte, stalking, foltering en klein, alledaags verdriet. Terwijl de vaders zich in bochten wringen, worden ze geobserveerd door hun dochters, partners, reisgezellen en honden. Bowie vraagt zich af waarom Hannibal steeds opnieuw in precaire situaties terechtkomt. Meneer Huh, een van de meest tragische f...

De egel, dat ben ik is een boek dat een wel heel bijzondere plaats inneemt in het oeuvre van Toon Tellegen. We lezen over de egel en al zijn wederwaardigheden, over zijn stekels (‘Waarom heb ik zoveel stekels? dacht de egel. Waarom niet één of twee? Ik heb toch ook maar één neus en twee oren?’), en over zijn verlangen naar eenzaamheid en rust. En tegelijk lezen we daarmee misschien de diepste wensen van de schrijver zelf. ‘Ik wou dat ik in mijn hoofd kon kijken, dacht hij op een kee...

In meerdere verhalen wordt de centrale plaats ingenomen door de belevenissen van een jongen uit een kinderrijk gezin in de jaren 50 van de vorige eeuw in het dorpje Driewegen in Zeeuws-Vlaanderen. De auteur heeft voor deze verhalen inspiratie geput uit zijn eigen leven.

De opgedane levenservaring in de jaren daarna vind je terug in Gentleman. Een verhaal dat leest als een detective met een verrassende ontknoping. En ook in De eindafrekening met beschreven gebeurtenissen die verstrekkende gevo...

Honderdtwintig korte verhalen en beschouwingen van negenennegentig woorden.

Oefeningen in bondigheid.

Gedurende enkele seizoenen wordt de nuilerd, de beroepsmopperaar op de tribune van de Nijmeegse voetbalclub NEC, gevolgd. Hoogte- maar vooral dieptepunten worden door hem intens beleefd en van commentaar voorzien, en ook zijn eigen rol voor, tijdens en na de wedstrijden neemt hij onder de loep, hoe dan ook mopperend, maar toch ook met de nodige humor.

Natuurlijk zien we enkele bekende NEC-spelers voorbijkomen en spelmomenten die in het geheugen van de nuilerd staan gegrift, waaronder Jonathan...

Romantiek hangt in de lucht! De auteurs van Oostland Literair nemen je deze zomer mee in verhalen over vurige romances. Over vakanties, van wilde krullen tot blauw gekleurd haar: elk verhaal flirt op zijn eigen manier met een zomerse liefde. Deze bundel neemt je mee op wereldreis. Vanuit eigen land reizen de hoofdpersonen naar Frankrijk, Spanje of zelfs helemaal naar Zuid-Korea! Laat je verrassen door een excentrieke liftster, modeontwerpster of eigenaar van een strandtent en kom erachter hoe...

De vrouwen bij van Opstal blaas je niet zomaar omver

Alle verhalen in de bundel ‘Dames in zwaar weer’ draaien om gebeurtenissen in de levens van vrouwen. Dat maakt ze herkenbaar voor iedere lezer.

Door nieuwsgierigheid gedreven vertelt auteur Nienke van Opstal in een altijd levendige stijl over vriendschap, liefde, schuldgevoel en hoop. De verrassende invalshoek die van Opstal kiest maakt van een ‘gewoon’ een ‘buitengewoon’ verhaal, of het nu speelt op een eiland voor de kust van...

99 X 99 woorden:

‘Iedereen kan kijken, maar deze mannen zien het! Pen en penseel hebben elkaar gevonden in 99 beeldschone kronieken van het alledaagse’

Marjon Kok De Twentsche Courant Tubantia

Robert van der Meulen, Don Soepboer:

Rob en Don sloegen de handen ineen. Rob schreef, Don schilderde. Een sieraad voor op tafel, om elke dag met verwondering de woorden en beelden tot je te nemen.