Voor liefhebbers van stoomlocomotieven, spoorweghistorici en andere belangstellenden zijn de eerdere drukken van Waldorp’s levenswerk over de Nederlandse stoomlocomotieven tot een soort bijbel geworden. Een hele generatie van liefhebbers die zelf de Nederlandse stoomlocomotieven niet eens heeft meegemaakt, is opgegroeid met “de” Waldorp als bron van handzame en betrouwbare informatie.

Sindsdien is er een en ander aan kennis bijgekomen op het gebied van de Nederlandse locomotiefgeschied...

Dit boek behandelt de complete geschiedenis van het busbedrijf van de HTM in de periode 1924-1973 door beschrijving van het lijnennet van dit bedrijf in Den Haag en randgemeenten en alle autobussen die er in die periode op te zien zijn geweest.

Een en ander gebeurt met tekst, tekeningen, tabellen, foto’s en afbeeldingen.

De auteurs van dit boek hebben elk hun sporen verdiend op het gebied van publicaties over het openbaar vervoer.

Johan Blok publiceerde veel over de geschiedenis van de Haag...

In het derde deel van de reeks Amsterdamse Tramlijnen 1975-2018 staan de tramlijnen centraal die over een (deel

van een) ringverbinding voer(d)en, te weten de lijnen 3, 6, 7, 10, 12, 14 en 20. Daarbij valt op dat verschillende daarvan in de verslagperiode nog al eens van route en eindpunt zijn gewijzigd. Aan veel wijzigingen wordt in dit deel in woord en beeld aandacht besteed.

Zoals u bekend is uit de delen 1 en 2 worden de lijnen weer integraal belicht. Hopelijk zal ook dit deel weer voor v...

Het verhaal van de verbouwde DE2 begint in 1973 als NS plannen maakt voor het moderniseren van een aantal Blauwe Engelen (materieel Plan X). Tussen 1975 en 1981 kwamen 26 gele verbouwde tweewagenstellen op de baan. Pas in 1998 nam NS afscheid van de laatste verbouwde dieseltweetjes, maar daarmee was het verhaal nog niet ten einde. Busbedrijf Oostnet nam in 1998 de exploitatie van het traject Almelo - Mariënberg over van

NS en voerde de dienst uit met twee door NS uitgefaseerde dieseltweetjes...

Vervangen magneetzweeftreinen in de toekomst conventionele wiel-railtreinen? En als magneetzweeftreinen zoveel

voordelen bieden ten opzichte van andere vervoersvormen, hoe komt het dan dat een eeuw na de eerste experimenten toch maar weinig van dergelijke treinen operationeel zijn? In dit boek probeert Rijkert Knoppers op deze en vele andere vragen over vervoer op basis van magnetische levitatie antwoorden te geven. Hij doet dat aan de hand van een uitvoerige beschrijving van de geschiedenis,...

De eerste personentrein in de Indische archipel ging in 1867 op Java van start. Maar al in 1849 paste het Gouvernement railvervoer toe bij de kolenmijn ‘Oranje Nassau’ in Pengaron op Zuidoost- Borneo. Steenkolenwinning onder regie van Sultans bestond al lang in de Indische archipel, maar kende geen railvervoer. Na 1880 steeg het aantal op Europese leest geschoeide kolenmijnen, maar het duurde tot 1899 voor de eerste stoomlocomotief het Indische mijnbedrijf bereikte. Later kwamen er ook lo...

Dit boek behandelt de complete geschiedenis van de 234 PCC-cars van

de HTM die in de periode 1949 – 1993 in Den Haag hebben gereden.

Voor de uitgebreide behandeling wordt eerst als inleiding het ontstaan van

de PCC-car in Amerika in de jaren dertig en de ontwikkelingen rond dit

tramtype in Europa na de Tweede Wereldoorlog gegeven.

Een en ander gebeurt met teksten waarin ook uitgebreid wordt ingegaan

op de ingrepen bij de Haagse PCC-cars in de loop van de jaren. Dit alles

ondersteund door ru...

Hoewel de auteur in zijn paspoort de Nederlandse nationaliteit vermeld heeft staan, zou je Wesley van Drongelen met recht een Europeaan kunnen noemen. Niet alleen trekt hij al van jongs af aan door Europa om treinen te fotograferen en bouwde hij zo een uitgebreid netwerk op, in het dagelijks leven is hij een Europeaan in hart en nieren en als politiek wetenschapper ook beroepsmatig bezig met internationale betrekkingen. Na de nodige omzwervingen door ons werelddeel tijdens zijn studie, vestig...

Al sinds zijn tienerjaren fotografeert Illya Vaes treinen. Daarbij had hij in toenemende mate ook oog voor de omgeving. Hij fotografeerde niet alleen in zijn woonomgeving, maar reisde letterlijk het hele land af om bijzondere treinen en plaatsen vast te leggen, waarbij hij voorkeur had voor niet-geëlektrificeerde baanvakken en dieseltreinen.

In circa veertig jaar keerde Illya op sommige plaatsen waar hij eerder fotografeerde met enige regelmaat terug, zodat er interessante vergelijkingen qua...