Deze schrijfsels zijn geschreven in de periode tussen 1992 en 2014.

Ze werden geschreven in een tijd waarin de auteur aan het worstelen was met zichzelf in relatie tot de omgeving.

Dit werd gebundeld zodat de moeilijke en intense periode afgesloten kan worden.

Een snoeshaan die een uilskuiken ontmoet, een oli die een fant vindt, maar ook een windbuil die een luchtzak treft.

De ogenschijnlijk zo simpele versjes van Xavier Kipjes trekken je mee in een wereld van gelaagdheid, spitse humor, om een hoekje denken en een volstrekt authentieke wijze van tegen de dingen aankijken.

De lezer ervaart de onderliggende toon van een persoon die kind is gebleven, tegendraads, rebels en die zich uitgerekend vastgebeten heeft in een streng, vormvast genre. Want juis...

Marijke (1994) maakt haar debuut als schrijfster met deze pakkende poëziebundel. Wanneer haar oma dementie kreeg, leek de grond van onder haar voeten weg te zakken. Toch bleef ze niet bij de pakken zitten en was dit het begin van een intense tocht vol kwaadheid, verdriet, liefde en inzicht, maar bovenal verbinding.

Het resultaat van deze tocht toont zich in 2 verschillende perspectieven: enerzijds vanuit de persoon met dementie en anderzijds vanuit zijn liefdevolle omgeving.

Deze verrasse...

Een vrouw verlaat 's ochtends in alle vroegte haar huis en begint aan een wandeling door het zomerlandschap van haar dromen, haar verlangens, haar heksenerotiek en haar mythologie.

'Het spook

van wie ze was geweest ging ongezien en onbesproken

het verleden door en rook weer het parfum van lang

vergeten vrouwen uit een dromerige wereld die

verscholen ging in roze nevelslierten. Het onderscheid

tussen degene die ze was gewees...

Marco van der Bij is voormalig stadsdichter van Woerden en schrijft ook teksten en muziek. Voorheen was hij actief in de kleinkunst formatie BruusQ, nu speelt hij in de rockformatie Dichterbij. De laatste poëziebundel van zijn hand is alweer enige jaren geleden gepubliceerd. Zelf voelde Marco eigenlijk geen noodzaak om een nieuwe bundel met gedichten uit te brengen. Hij vindt zijn huidige werk namelijk best heftig, confronterend, vaak minder toegankelijk en vooral persoonlijk. Maar op veler ...

Jij laat rivieren, bergen,

oceanen en fonteinen

achter met de vogels

in aantocht,

een wereld van smacht

laat je achter.

Iedere dag vlieg jij

met de vogels mee

op zoek naar ongekende

oprechte plekken.

Vaar , vaar verder,

de bestemming is

binnen handbereik.

“Wat te doen dan doen alsof” is een boek dat prikkelt, de lezer achter de oren doet krabben en nieuwsgierigheid opwekt, maar u vooral met zachte hand een andere wereld in dwingt. Een wereld die immanent lijkt aan wat men weet en het gewone.

In zijn zesde sonnettenbundel dicht Onno-Sven Tromp er weer op los. Hij steekt van wal in Callantsoog en vaart op zijn dronken boot de zeeën over. De dichter beschrijft vreemde eenden op een plas en een aanvaring tussen een vrachtschip en een brug. Onderweg vergeet hij niet om plekken aan te doen als Tussenmeer en de Havenstraat.

Indrukken zijn heel persoonlijk. Sommige gebeurtenissen of dingen draag je je hele leven bij je, maar voor een ander zijn deze loze woorden of zaken. Welke indrukken draag je met je mee? Hoe is dat voor een ander? Hier zijn vijftig gebeurtenissen die indrukwekkend voor mij zijn, gevat in net zo veel gedichten.

Nestel je in een hoekje en geniet van de eenvoudige, grappige en lieve gedichten en rijmpjes. Met liefde geschreven om met liefde te lezen.

Herschreven sprookjes en leuke limericks wachten om een glimlach op je gezicht te toveren als ze gelezen of voorgelezen worden.