Na Dichterbij Susanne en Vrolijke versjes vliegen voorbij komt Susanne opnieuw met een sprankelende bundel vol vrolijke fantasierijke versjes en nostalgische gedichten.

In haar herkenbare stijl weet ze lichtheid en diepgang moeiteloos te combineren. Soms laat ze je lachen, soms even stil worden — maar altijd tovert ze een glimlach op je gezicht.

Een boek om in te bladeren, in te verdwijnen of gewoon even op te pakken wanneer je een beetje kleur aan je dag wilt geven.

In 'De blanke gave' word je ondergedompeld in een wereld waar het water oprukt, moeders hun kinderen op het droge slepen en geliefden verdwijnen. De IKEA loopt onder en de A2 verandert in een heel kalm, groot kanaal: 'op de tekentafel rust een atlas/ alvast atlantisblauw gekrast.' Want wat kun je met een land waarin de krant niet meer is 'dan een sudoku met wat foto's eromheen', en er achter iedere voordeur geheimen schuilgaan? Dat vraagt om antwoorden. Want 'de doden groeien met je mee. We n...

Schuchter en aan de schaduwrand van het dichtersrumoer schreef Radna Fabias al jaren gedichten. Nu ze ermee naar buiten treedt blijkt het bepaald geen verstilde poëzie te zijn. In deze bij vlagen donkere, wezenlijk (maar verre van vreugdeloos) feministische en onverschrokken existentialistische bundel vraagt een vrouw zich af wat ‘thuis’ is. Die plaatsbepaling – misschien tegelijk een coming-out – voltrekt zich op meedogenloze wijze. Habitus is een bundel vol zinderende en zintuiglij...

Na haar indrukwekkende debuut Het is warm in de hivemind, verrast Maxime

Garcia Diaz met een veelvormige nieuwe poëziebundel die leest als een roman. Het

netwerk moet gebouwd worden is zowel een autobiografie als een biografie van het

internet, net als zij geboren in de jaren negentig. Ook is het een verslag van rouw,

van leven in Amerika tijdens Trumps tweede termijn en terugkijken op een uitgehold

Amsterdam.

Na haar debuut begon Garcia Diaz aan een onderzoek naar haar jeugd, waarin ze

eindeloos o...

L.S.

Ik had je willen vragen om één keer,

als was het voor de laatste keer en dan

voor eeuwig niets

als zouden wij nooit meer dan nu, nooit eerder

heeft er iemand iemand zo gewild,

heeft iemand zo verlangd als was het

voor de eerste keer, net voor het niets begint

had ik je één keer willen vragen.

Ons leven is niet altijd simpel, maar in het opschrijven ervan ligt een kracht verscholen

om de realiteit behapbaar en wellicht zelfs dragelijk te maken.

De nieuwe dichtbundel van Gerrit Kouwenaar opent met de reeks een glas om te breken, die ter gelegenheid van zijn vijfenzeventigste verjaardag als extra fraaie leparello verscheen. Hij sluit een indrukwekkende reeks gedichten van rouw, die hun aanleiding hebben in de dood van Kouwenaars vrouw Paula, maar op de lezer in de eerste plaats een algemeen geldige, ja nu al klassieke indruk maken. Tussen die twee afdelingen in staan gelegenheidsgedichten in engere zin, maar als het waar is dat alle g...

omdat ze mensen heeft gekend die geen stofwolk

veroorzaken maar eruit bestaan

Lucas Rijneveld zoekt in zijn gedichten de ruimte van een weiland of de zee - maar ook die van een flat of dodemanshoek. Alles krijgt de breedte van haar dichterlijke blikveld, en zo krijgen de gewoonste dingen de ongewoonste proporties. De grote thema's zijn aanwezig in de kleine woorden, en de beeldenrijkdom waarmee fantasie en werkelijkheid elkaar raken zorgt dat zijn gedichten niet zijn te vangen. Wat grappig is...