You can look at this annotated poetry collection as meta-fiction that aims to present a writer’s struggles, experiments, and successes with poetry. It is the good, the bad, and the incredibly awful, presented to the reader without a single form of censorship. All of the poems have been left in their raw, natural form. Every poem the author wrote between 2008 and 2012 has been published in this book, regardless of whether or not it was finished, or holds itself together grammatically.

All th...

Kleine en grote gedichten van Xander Jongejan (1973). Licht, zwart, luchtig en alles er tussenin.

Fantasie is een groot goed: het is de kunst van het overtuigend liegen tegen jezelf, of tegen de luisteraar, lezer of beschouwer; het is de vaardigheid om het ongeloof op te (laten) schorten. Eigenlijk is alle fictie gebaseerd op fantasie, maar nergens komt die fantasie beter tot haar recht dan in het genre "fantasy".

En het is binnen dat genre dat dit negende deel van Olax' sonnettenkransenkransenkrans zich afspeelt: een wereld van tovenaars, draken, zeemeerminnen, zombies en – misschien w...

‘Op vijftienjarige leeftijd ontwikkelde ik een dwangneurose omdat de druk van de dansopleiding mij te hoog was. Onder de douche neuriede ik de muziek van Het zwanenmeer. Zodra ik begon kon ik niet meer stoppen. Ik moest de volledige twee uur en twintig minuten voltooien. Het gaf me schijnbare rust, een mogelijkheid om even te ontsnappen. In werkelijkheid was het een gevangenis.’

Ik wil niet meer die rode, bijna verbrande schouders

en de rimpelingen van uren water ingevreten in mijn vingers.

Maar ik hoor de dochters van Aegir lachen ...

"Dichten is fietsen op de Mont Ventoux" dichtte Jan Kal in 1974 in zijn sonnet 'Mont Ventoux'. Het is "ijdelheid en het najagen van wind". Sinds mijn kennismaking met dit sonnet heeft het me gefascineerd. In de loop der jaren ontwikkelde ik zelf een passie voor het schrijven van sonnetten. Die passie werd groter nadat ik zelf de Mont Ventoux beklommen had. Het schrijven van een sonnet en een steile berg op fietsen zijn beide vermoeiende, zinloze bezigheden, maar het kan heel bevredigend zijn ...

Als je dit tekstje leest, is de kans groot dat je een bundel vasthoudt die perfect de gevoelens en gedachtekronkels weergeeft van een jong-adolescent met ASS. Herkenbare gedichten over het leven, de liefde, alle dingen daar tussenin, en gedichten die het stigma rond leven met autisme breken. Als je je niet in de gedichten herkent, dan krijg je wel een nieuw inzicht. Of niet. Ik heb geen idee hoe jouw brein werkt, ik ken alleen de mijne. Wil je de mijne open zien gespleten, voor iedereen om te...

Veertig Vogels: een selectie van gedichten over vogels uit veertig jaar dichten.

De meeste zijn heel 'gewone' vogels: kauwtjes (om hun stem en hun zelfvertrouwen) duiven, koeten, spreeuwen en reigers. En ook wat minder alledaagse - een slechtvalk, 'bonxies' (grote jager), papegaaiduikertjes, een roerdomp. En dan nog een kolibri, maar die was er juist niet. In de eerste plaats zijn er de gierzwaluwen. Waarom? Omdat zij het wilden:

ze zitten erin

want kijk daar kruipt

weer een vogeltje

uit m'n...

"De lezer leert Quinten De Coene het best kennen door te kijken hoe hij zijn blik op een ander werpt. Met opengesperde ogen beschrijft hij zijn wereld en de mensen die erin leven. Toch is het duidelijk dat de blik naar buiten werpen enkel kan als je ook bij jezelf durft binnen kijken. Hiermee wordt vaak geëxperimenteerd in dit verzameld werk. Waar verwelkomd worden binnenshuis hetzelfde betekent als de deur uit gaan."

-Suzanne Grootveld

Na het overlijden van haar geliefde, had de schrijfster de behoefte om woorden te geven aan haar verdriet. Deze heeft ze gegoten in de vorm van (ge)dichten.

Zowel het schrijven als het schilderen hebben haar enorm geholpen bij het grillige proces van haar rouwverwerking. Door alle pijn heen is het een mooi en kleurrijk boekje geworden.

Hoewel de schrijfster het op de eerste plaats voor zichzelf geschreven heeft, hoopt zij dat het de weg mag vinden naar de harten van anderen.

De liefde heeft veel zijden

en hoeft niet enkel door

aanrakingen te verschijnen.

Ooit plukte jij de bloesems

van liefde op lippen van

een geliefde door een

gebaar.

Maar de liefde openbaart

zich op vele manieren.

De liefde op oudere leeftijd

kan vele gezichten en

facetten aan zich

krijgen.

Blijf mij leiden mijn leidraad

op weg naar een blauwe

hemel en vaar met mij

mee.