Marijke van Geest (1953) werd begin 2016 voor een periode van twee jaar verkozen tot eerste Westlandse Streekdichter.

Met een sterk observerend vermogen en een relativerend gevoel voor humor legde zij in heldere taal belangrijke streekgebeurtenissen vast. Soms confronterend, dan weer invoelend, vertolkte zij op poëtische wijze de Westlandse sfeer. Haar poëzie wil geen exacte weergave van de werkelijkheid zijn. Haar gedichten zijn symbolisch bedoeld met een knipoog naar de politiek. Het beho...

Loop over het strand. Ga een golfbreker op. Glibber naar het eind. Of beklim een duin en

kijk daar uit over het grote water.

Zie en hoor de branding, die op de banken al brekend oplicht. De zee zal bezit van je nemen.

Je wakker roepen met al haar tijdloze verhalen

van tragiek en geluk.

Vertaald In één meeuwenkreet soms.

De mens heeft de zee in zijn bloed, wij kustbewoners ook in onze ziel.