De nalatenschap der Oudheid is uit drie schatkamers tot ons gekomen: het oude Nabije Oosten, Griekenland en Rome; deze vormen het onderwerp van dit boek. Het eerste wordt hierin kort behandeld; alleen aan Israël, waar de voornaamste basis van de latere christelijke beschaving werd gelegd, wordt bijzondere aandacht geschonken. Voor dit gedeelte zijn waar het nodig was de nieuwste gegevens op deskundige wijze verwerkt. Verder wordt in het eerste deel van dit werk de oude Griekse beschaving in...

De Akropolis van Athene is een iconische rots die oprijst in de hoofdstad van Griekenland. Hij geldt als het belangrijkste toeristische doel voor bezoekers aan Athene. De Akropolis wordt gedomineerd door klassieke tempels – voor velen het hoogtepunt van Griekenland of zelfs de hele ‘westerse’ beschaving. Maar achter deze spectaculaire façade gaat een onbekende rijkdom aan geschiedenis en verhalen schuil. In de Middeleeuwen werd in de grootste tempel een christelijke kathedraal gevestig...

Weinig historische personen spraken zo lang en veelvuldig tot de verbeelding als Cleopatra VII Philopator (69-30 v.Chr.), de laatste Ptolemeïsche heerser van Egypte. Eeuwenlang had Cleopatra vooral een slechte reputatie: een oriëntaalse verleidster, even wispelturig als wreed. In de latere 20e eeuw sloeg dat beeld plotsklaps om en werd zij een symbool van emancipatie en empowerment. Maar met die omslag ontstond een nieuw probleem: uiteenlopende groepen maakten nu aanspraak op haar nalatensc...

In 'De Muur van Hadrianus' schrijft oudhistoricus Adrian Goldsworthy over de Romeinse limes in Groot-Brittannië. Keizer Hadrianus besloot in het jaar 122 tijdens een rondreis door het rijk dat de noordgrens in Brittania versterkt moest worden. De 117 kilometer lange Muur van Hadrianus strekte zich uit van kust tot kust, net iets ten zuiden van de huidige grens met Schotland. De muur was een indrukwekkend vertoon van de Romeinse macht. Vooral in het midden staat de muur nog overeind, als leve...

In het najaar van 218 v.Chr. trekt de Karthaagse veldheer Hannibal in vijftien dagen over de Alpen. Zijn vijanden, de Romeinen, waren hier nauwelijks op voorbereid en door deze operatie veranderde het verloop van de Tweede Punische Oorlog (218-201 v.Chr.).

De vraag over welke pas het Karthaagse leger Italië binnenviel, houdt de gemoederen al twee eeuwen bezig. In ‘Hannibal in de Alpen’ benut Jona Lendering het op zich onbeduidende vraagstuk om te tonen waar oudheidkundigen zich zoal mee ...

Tussen 1500 en 400 v.Chr. waren de Feniciërs – afkomstig uit Fenicië, het huidige Libanon – de belangrijkste en succesvolste zeevaarders en handelaars rond de Middellandse Zee. Zij stichtten overal koloniën, waarmee ze de handel over zee, na het verval van het Minoïsche Kreta, in stand hielden totdat de Romeinen de suprematie in het Middellandse Zeegebied overnamen. Jigoulov vertelt hun geschiedenis. Hij gaat brongericht te werk; hij beschrijft en analyseert verschillende artefacten. ...

Reeds duizenden jaren voor onze jaartelling verschenen er 'Chinezen' uit Azië in Europa, 'Indianen' uit Amerika, Negers uit de Sahara, en vele andere volken. Zij allen zijn de Architecten der Beschaving, die door Plato Atlantis werd genoemd. Op dit continent werd namelijk de eerste geweven stof aangetroffen en het oudste muziekinstrument; daar werd ook het eerste schrift ontwikkeld. Europa bezit de fraaiste grottenkunst, alsmede de eerste figuratieve kunst ter wereld. Bovendien zijn er de ou...

The European Beta-tradition is the second in the series of five Homeric oral traditions that Ward Blondé discovered in the Iliad. In contrast to the Mykenaian Alpha-tradition, the Beta-tradition has its origins in the proto-Celtic Europe of the Tumulus and Urnfield cultures; it describes a society of clans who fought each other to death on the battlefield. The European Beta-tradition is so realistic and varied in its descriptions that it must have originated in a warrior culture.

Blondé’s...

Misschien heeft zij echt geleefd, Sibylla, ergens in Klein-Azië, in de eeuwen dat de Grieken voor het eerst van zich deden spreken. Een vrouw die dingen zag die niemand zag. Haar band met het bovennatuurlijke maakte de overstap naar de wereld van goden en nimfen klein. Na verloop van tijd bleken er meer Sibyllae te zijn, verspreid over de hele toenmalige wereld, van Babylon en Erythrae in het oosten tot Cumae in het westen. In de oude wereld maakte Sibylla deel uit van het antieke polytheïs...