In dit praktijkboek neemt Louis Cauffman je mee in wat oplossingsgericht werken voor het onderwijs kan betekenen. De focus ligt daarbij op de werkrelatie tussen onderwijsprofessional en de lerende, met als doel: de lerende zelf aan het werk te krijgen. En dat op een zeer effectieve wijze, zonder negatieve beoordelingen en emoties.

Oplossingsgericht werken...

• is een praktische manier van denken en werken die aansluit bij het leven en werken van alledag;

• is doelgericht en toekomstgericht;

• heeft als essentiële bestanddelen: vertrouwen, hoop en respec...

Wie gaat werken in onderwijs of opvang wordt er vanaf dag één mee geconfronteerd: de groep. Wat is nu eigenlijk een groep? Welke invloed heeft een groep in onderwijs en opvang?

In De groepscode geeft René van Engelen professionals inzicht in de vele aspecten van groepsvorming, en krijgt de lezer handvatten waarmee deze processen succesvol te beïnvloeden zijn.

Welke zaken zijn van invloed op de groep, zowel in positieve als in negatieve zin? En, het omgekeerde: wat is de invloed van de gro...

Het onderwijs staat voor een prachtige uitdaging. Technologische, maatschappelijke, ecologische en economische ontwikkelingen volgen elkaar in rap tempo op. Dat is niets nieuws, want de wereld ontwikkelt zich al eeuwenlang. Maar de snelheid waarmee dit nu gebeurt is wel veranderd. Wat vandaag nieuw is, kan morgen al weer verouderd zijn. Hoe bereid je leerlingen voor op een toekomst die niemand kent?In dit boek gaan de auteurs in op trends die nu zichtbaar zijn en de consequenties die dat kan ...

Als leraar of schoolleider ervaar je veel werkdruk. Dagelijks komen er allerlei zaken op je af die veel tijd en aandacht vragen. Dit kunnen problemen zijn die zich maar niet lijken op te lossen, of collega’s die regels en afspraken zijn vergeten. En terwijl je de plooien van de dag gladstrijkt, schiet je te binnen dat je bij een vergadering of overleg wordt verwacht. ’s Avonds plof je op de bank en verzucht je: ‘Kon ik maar weer eens gewoon lekker lesgeven.’

In dit boek leggen Eva Naa...

Stille leerlingen blijven vaak ‘onder de radar’ van de leraar. Soms zijn het kinderen die gewoon doen wat ze moeten doen, zonder op te vallen, en die het gewoon fijn vinden ‘stil’ te zijn. Maar dat betekent natuurlijk niet dat ze geen aandacht willen van de leerkracht! Ook als stil kind wil je horen dat je het goed doet.

Soms zijn het kinderen die het wel degelijk lastig hebben, maar die zich daarom juist (onbewust) onopvallend gedragen. Zij zijn van nature angstig of verlegen, hebben...

In de eerder verschenen boeken van Eva Naaijkens en Martin Bootsma — En wat als we nu weer eens gewoon gingen lesgeven? (po- en vo-versie) — wordt een duidelijke en veelgeprezen kwaliteitsaanpak voor scholen besproken. Deze kwaliteitsaanpak kun je zien als het fundament voor het verbeteren en behouden van de kwaliteit van het onderwijs.

Naast een kwaliteitsaanpak is ook een goede kwaliteitscultuur nodig om leerlingen het onderwijs te bieden dat zij nodig hebben. Leraren werken vanuit een ...

ADAPT staat voor Assessing Differentiation in All Phases of Teaching en is een wetenschappelijk onderbouwd meetinstrument, waarmee je op basis van 23 indicatoren op een valide en betrouwbare manier zicht krijgt op de differentiatievaardigheden van leerkrachten. Het instrument is gericht op het ondersteunen bij de ontwikkeling van differentiatievaardigheden en dus nadrukkelijk niet bedoeld als beoordelingsinstrument.

Het ADAPT-instrument is geschikt voor groep 3 t/m 8 van de basisschool en is ...

Het werk van de intern begeleider heeft veel verschillende invalshoeken en wordt op scholen op diverse manieren vormgegeven. Deze geheel vernieuwde beroepsstandaard geeft een ‘gezicht’ aan die diversiteit van taken en biedt tegelijkertijd een kader voor het werk van de intern begeleider.

Op steeds meer scholen ontwikkelt de rol van de intern begeleider zich in de richting van kwaliteitscoördinator; de focus op het stimuleren en coördineren van de onderwijskwaliteit neemt toe. De intern ...

*Het klasgesprek over het nut van mijn geschiedenisles ging een verkeerde kant uit. Elk argument werd beantwoord met een nieuwe vraag waarop ik al helemaal geen antwoord wist te formuleren. Ik waagde een laatste poging. Nummer drie. ‘Wist je, Mieke, dat de Romeinse keizers vroeger ook hun nagels lakten?’ De jonge vrouw met autisme voelde dat mijn pogingen op niets uitdraaiden en maakte ook duidelijk dat voor haar de discussie gesloten mocht worden: ‘Boeien!’*

Kinderen en jongeren met ...