Ze heten Sofie, Koen, Cindy, Hilde, Hanine, Kurt en Cindy. Ze wonen in Denderleeuw, Merksplas, Maasmechelen, Houthulst en Deurne. Ze zijn medisch assistent, zelfstandige, drukker, poetsvrouw, kleuterleidster en rekkenvuller. Ze hebben één ding gemeen: ze horen tot wat men gemeenzaam ‘de lagere middenklasse’ noemt, die uitdijende groep waar ondertussen twee miljoen landgenoten deel van uitmaken. Twéé miljoen? In België? Jazeker. Die cijfers zijn al langer bekend en corona verscherpt z...

Op het einde van een doodlopende straat in de Hasseltse Bonneuxwijk staat een caravan. Sinds de zomer van 2019 biedt vzw Homie hier dak- en thuisloze jongeren tussen de achttien en vijfentwintig jaar bed, bad, brood en begeleiding. Omdat de caravan al snel niet meer volstond, kwam daar een klein netwerk van gezinnen verspreid over Limburg bij. In nood en crisis zorgen ze voor korte opvang in hun eigen huis. Het eerste jaar wilde het Limburgs burgerinitiatief vier jongeren opvangen. Het werden...

‘Dekolonisering, gericht op het veranderen van de orde van de wereld, is een programma van totale wanorde.’ Woorden van de legendarische Martinikaans-Franse psychiater, filosoof en revolutionair Frantz Fanon. Koen Bogaert opent er zijn boek mee. Want wat als je consequent dekoloniseert? Dekolonisering is geen eenvoudig stappenplan dat je even implementeert. Het is in de eerste plaats een sociale en intellectuele strijd, een revolutionair project zelfs, dat start met de radicale verbeeldin...

“Dit is de eerste doos. In die doos is dit een dossierke. Maar dat gaat over één mens die misbruikt is. Hier nog een dossierke. Opnieuw over een mens wiens leven verwoest is. En daar nog een, en daar nog een, en nog een. Allemaal dossiers, allemaal mensen.” Woorden van priester-activist Rik Devillé in de eerste minuten van Godvergeten.De VRT-reeks over misbruik in de Kerk zette half Vlaanderen op zijn kop en leidde tot een parlementaire onderzoekscommissie. De makers kwamen op het idee...

Aan sommige verhalen kan je je opwarmen. Het verhaal van vzw Elmer is er zo een. Al meer dan 25 jaar realiseert Elmer sociale kinderopvang in Brussel. Vier locaties, een bonte mix van kinderen, medewerkers met wortels in dertig verschillende landen, de overtuiging dat diversiteit een rijkdom is: in de sector is Elmer een naam als een klok. Een kwarteeuw geleden was het idee van sociale kinderopvang nochtans niet evident. De schaarse middelen en plaatsen, zo klonk het toen overal, moeten er in...

We hebben het drukdrukdruk. We leven met ons hoofd neerwaarts gebogen en onze gedachten mijlenver weg. We luisteren enkel naar stemmen die we al kennen en doen nauwelijks moeite om iets of iemand nieuw te leren kennen. Wakker worden! Hoe? Door te spreken met mensen die je (nog) niet kent. Je zult het ervaren: het is een weldadige bron van creativiteit. Het opent een nieuwe wereld en verheldert je kijk op hoe je werkt en in het leven staat. Er bestaat geen mooiere manier om de dagelijkse routi...

Waren ouders een halve eeuw geleden klaar met de zorg voor hun kinderen als die de deur uit waren, tegenwoordig duurt die zorg vaak veel langer, ook als de kinderen al volwassen zijn. En die zorg gaat ongemerkt over in zorg voor de kleinkinderen. Grootouders fungeren op grote schaal als oppas, en ze steunen hun kinderen financieel. Natuurlijk geldt dat niet voor iedereen, maar er is wel een duidelijke verandering zichtbaar ten opzichte van vorige generaties. Hiermee lijkt een volgende fase aa...

In Nederland blijkt sprake te zijn van grote vrijheid van handelen en expressie maar tegelijk van een aanzienlijke vrijheid van anderen met hinder en onwelzijn tot gevolg. Paradoxaal genoeg beschikt bij een tekort aan bescherming tegen hinder en onwelzijn de burger over een veelheid van voorzieningen die, hoe positief ook in consumptieve zin, persoonlijke initiatieven doven en verantwoordelijkheid wegnemen. Daardoor komt het vorm geven aan het persoonlijk leven in de verdrukking en dagen de l...

Binnenvaartschepen - vast aanwezig in ons oneindig laagland. Vanaf een hoge brug of op de wal, wachtend achter gesloten slagbomen, hoor en zie je ze voortglijden - de stuurhut dwars op het schip, auto op het dek, een keffend hondje in het gangboord, op de achtersteven wappert een vlag...

Daar glijdt een geheel eigen wereld langs. Langzaam maar gestaag verdwijnt die in het verschiet. Weg...

Karin Anema is in die wereld gestapt. Ze heeft haar ogen en oren de kost gegeven. Wat voor mensen zijn d...

Karin Anema onderzoekt hoe mensen in verschillende culturen met de dood omgaan. Het ene moment verwondert ze zich ver weg, dan weer dichtbij. Tegelijkertijd weet ze de gesloten uitvaartbranche bloot te leggen. Met spannende paradoxen tussen intens verdriet, conflicten, humor en schoonheid. Steeds weer gaat zij op zoek naar het verhaal achter wat ze

waarneemt. Lichtvoetig loodst ze de lezer langs de kleurrijke afscheidswereld van onder anderen Nederlanders, Ghanezen, Afro-Surinamers, Mexicanen...