Baarmoeders kunnen baren. Maar er is nog zoveel meer. Wat weten we over dat ingenieuze, peervormige orgaan dat vaak als belangrijk wordt gezien voor de identiteit van vrouwen? Die speciale spier die pas na twaalf levensjaren van zich doet spreken door de eerste menstruatiecyclus op touw te zetten. Die daar ongeveer veertig jaar maandelijks, onverdroten mee doorgaat, met als enige pauze de periode van een enkele zwangerschap. Om vervolgens het hele circus met de nodige tamtam weer af te bouwen...

De laatste walvis leert ons definitief anders te kijken naar heden en verleden van Amerika. Dit boek is het resultaat van acht jaar correspondentschap in de Verenigde Staten. Björn Soenens heeft Amerika vanuit alle hoeken intens bereisd en leeft sinds 2017 aan de frontlinies van de Amerikaanse ervaring. Hij was erbij tijdens de George Floydprotesten (Black Lives Matter), de dodelijkste covidcrisis en de bestorming van het Capitool. De uit de hand gelopen politieke polarisatie en dreigende ni...

Verpleegkundig specialist Cathelijne Verboeket-Crul heeft inmiddels aan honderden sterfbedden gezeten, en begeleidt de zorg van patiënten dag en nacht. In Het leven loslaten geeft ze een unieke inkijk in hoe de aanloop naar de dood eruit kan zien, met de keuzes en dilemma’s die hierbij horen. Over palliatieve zorg en euthanasie, sterfbedvisoenen en seksualiteit, en mensen die bewust stoppen met eten en drinken om de dood te versnellen.Het boek biedt inzicht en troost aan iedereen die te ma...

De meeste Nederlanders zijn direct, de meeste Nederlandse artsen dus ook. Ze vertellen patiënten meteen wat er aan de hand is. Maar er zijn ook mensen voor wie het te confronterend is om rechtstreeks over ziekte en sterven te spreken.Geestelijk verzorger Mustafa Bulut pleit voor cultuursensitiviteit in de zorg die aansluit bij verschillende culturen, leefsituaties en problemen van patiënten. In Wilt u weten wat u heeft? vertelt hij hoe artsen, verpleegkundigen, verzorgenden, maar ook patië...

Naast zijn grote romans en verhalen heeft Thomas Mann een niet minder indrukwekkend oeuvre gecreëerd van essays, artikelen en toespraken waarin hij zich kritisch uitspreekt over de culturele, sociale en politieke trends van zijn tijd. Achtung Europa! bevat een aantal essays uit de jaren dertig waarin Thomas Mann zijn lezers waarschuwt voor het opkomende fascisme. Al in een vroeg stadium doorziet hij haarscherp de gewelddadige aard van het fascisme en het gevaar voor democratie en rechtsstaat...

Saskia De Coster wandelt in de Luxemburgse Ardennen met een gedetineerde die levenslang heeft. Ieder jaar mag hij één uitstapje maken. Een aantal jaar geleden ging hij met zijn bewaker naar Esch-sur-Sure. Voor ze aan de wandeling, begonnen lunchten ze, maar door slechte mosselen werd de agent onwel en verdween hij naar het toilet. Omdat de agent wel erg lang wegbleef, ging de gedetineerde zelf aan de wandel. En… hij keerde terug.

Die korte wandeling maakt De Coster opnieuw met de aanvank...

In augustus 1944 wordt officier Hans Georg Klamroth wegens hoogverraad geëxecuteerd. Vijfendertig jaar later ziet zijn jongste dochter, Wibke Bruhns, voor het eerst filmopnamen van haar vader, opgenomen tijdens het proces tegen de samenzweerders van 20 juli 1944, de beruchte aanslag op de Führer. De beelden laten haar niet meer los. Wie was deze man, deze haar onbekende vader? De lange zoektocht naar zijn, en ook haar eigen geschiedenis voert haar terug naar het verleden, het naziverleden v...

Velden van weleer, een onalledaagse reisgids, voert de reiziger langs de bizarre sporen van de Eerste Wereldoorlog. Routebeschrijvingen en detailkaarten wijzen de weg naar de resten van de strijd: forten, musea en loopgraven, bezienswaardigheden van een pijnlijk levend verleden. Maar Velden van weleer is vooral een gids naar de oorlog zelf en een verhaal over de alledaagse gekte, zoveel mogelijk verteld aan de hand van fragmenten uit dagboeken, romans en gedichten van Belgische, Franse, Engel...

Met de enige andere persoon die op het archief zit te werken, drink ik af en toe koffie beneden. Hij schrijft over het leven van Anna Blaman. Toen ik hem vroeg: ‘Waarom zij?’, keek hij weg, sloeg zijn ogen op naar het plafond en zei aarzelend, maar tegelijkertijd zo weloverwogen alsof hij dit al vaker had uitgesproken: ‘Het is die ingehoudenheid, dat pure, en dan toch dat hele seksuele, dat tomeloze.’ Vervolgens was het mijn beurt mijn ogen op te slaan naar het plafond. ‘Het zijn ha...

De grens tussen af en toe een glaasje alcohol drinken – voor de gezelligheid natuurlijk – steeds vaker een glaasje nemen – want het hoort er nu eenmaal bij – en echt verslaafd raken, is vaag. Zeker na een paar drankjes/biertjes/wijntjes. Zie je wat daar gebeurt? De verkleinwoorden maken alcohol drinken onschuldig en gezellig.

Er is veel geschreven over de gezondheidsgevaren van alcohol, de hel van het alcoholisme en waarom het beter is om helemaal níét te drinken. Dat is allemaal wa...