Ik ben Gitta, geboren in 1961. Waarom heb ik dit boek geschreven? Er is sinds begin 2013 heel erg veel met me gebeurd. Er werd een tumor in mijn borst gevonden en ik moest worden geopereerd en bestraald. Daarna een chemokuur van vier maanden. Ik vond het prettig om er over te praten en te schrijven. Iedere keer als er weer iets te melden viel, schreef ik een mailtje naar familieleden. Die dan massaal antwoord gaven en me opbeurden. Regelmatig kwamen er berichtjes dat het zo prettig lezen was ...

Een onrustig gevoel, piekergedachten, moeite met slapen, stress... het zijn helaas steeds vaker gehoorde klachten.

In Ontspan! legt Kris (1991, mindfulnesstrainer en dramatherapeute) vijftig eenvoudige ontspanningsoefeningen uit, in vijf verschillende hoofdstukken: Ademhaling, fysiek, gedachten, aandacht richten en visualisatie.

Voor ieder wat wils dus! En allemaal oefeningen welke je direct kan toepassen in je dagelijkse leven.

In mijn jeugd ben ik voor mijn gevoel opgegroeid zonder vader. Hij was altijd werken of in de kroeg te vinden. Mijn moeder heeft mijn broer en mij zo goed als alleen opgevoed. Toen ik nog jong was volgde een scheiding en mijn vader ging verder met zijn nieuwe relatie. Vele jaren later werd hij depressief. Iedere dag leefde ik in spanning of hij de volgende dag nog zou halen. In die tijd kregen we beter contact en werd er veel over vroeger uitgepraat.

Na drie zelfmoordpogingen ging hij van de ...

Sommige mensen worden regelmatig overweldigd door de wereld om hen heen, terwijl het leven voor anderen juist niet snel en spannend genoeg kan zijn. Beide situaties zorgen niet zelden voor ongemak en onzekerheid. Beide situaties zijn bovendien te verklaren met Sensorische Informatieverwerking: de manier waarop onze hersenen informatie verwerken.

Een goede informatieverwerking maakt dat iemand soepel functioneert, zonder bijvoorbeeld steeds afgeleid te zijn. Bij haperingen in de informatieverw...

Niels Jeroen ter Haar, a.k.a. Die Dikke, a.k.a. NJ, a.k.a. Dossiernummer 521365/H4.

Maar ook bekend als papa en echtgenoot en jammer genoeg ook als terminaal kankerpatiënt. Een lieverdje? Allerminst! Een enorme brok toewijding en strijdlustigheid? Zeker!

Niemand verdient het om vroegtijdig deze aardkloot te moeten verlaten als gevolg van de slopende ziekte die kanker heet. Toch gaan ze, bij bosjes, en dat doet menig hart zeer. Wanneer je in je nabije omgeving iemand hebt die de strijd aan he...

The one who falls and rises again is so much stronger than the one who never fell.

Sterven is... geboren worden in een andere dimensie. Maar dit roept veel vragen op zoals: Hoe is die wereld na de dood? Hoe is de samenhang tussen die wereld en het leven hier op aarde? Hoe kunnen we de stervende mens helpen bij het overgaan? Hoe kunnen we na het overgaan helpen? Is er contact mogelijk na het sterven? De auteurs geven in dit boekje in heldere en duidelijke taal antwoord op deze vragen. Ze leggen uit wat we kunnen betekenen voor de stervende mens én voor de ziel na de dood va...

“Alles gebeurt met een reden.”

Leuk en aardig, dat zweverige gedoe, maar als je midden in een

depressie zit, dan gebeurt alles omdat het leven kut is. Maar zelfs

(en vooral) uit de zwaarste periodes zijn belangrijke levenslessen te

leren.

In ‘III’ vertelt Rick Kwee het verhaal van zijn depressie en zijn

zoektocht naar zichzelf. Het is een verhaal over angst, jaloezie,

onzekerheid, diepgaand verdriet, onbegrip en schuld, maar ook

over vertrouwen, liefde, hoop, onvoorwaardelijke hulp...

Onder de vluchtelingen bevindt zich een heel kwetsbare groep: alleenstaande gevluchte kinderen. Kinderen die zijn gevlucht zonder hun ouders. Gedurende de vlucht en later in Europa is er niemand die het gezag over hen heeft en dus wettelijk verantwoordelijk is. Dit maakt hen bijzonder kwetsbaar. Stichting Nidos heeft, als jeugdbeschermingsinstelling voor vluchtelingenkinderen, tientallen jaren ervaring met deze groep. In dit boek worden relevante kennis en inzichten beschreven die Nidos de af...

Cancer Combat - Longkanker, wat nu?

Dat vroeg ik me ook af toen ik de diagnose kreeg. Eerst was er het ongeloof, toen kwam de angst, toen kwam de dood.

Oh jeh, mijn man, mijn kinderen! Ik had nog zoveel plannen, zoveel te doen; was toch nog veel te jong!

Al het gegoogle op internet maakte me niet vrolijk.

Ongeloof en onmacht vielen me ten deel, maar toen er voor mij een behandeling bleek te zijn (met garantie tot aan de deur) hoefde ik niet lang na te denken.

Ik mocht meedoen aan een EMR NSCL...