Het logische vervolg op "Wie ben ik?", het eerste boek van Tino Klumpen. In dit nieuwe boek komen nieuwe en oude thema's aanbod. Non-binair, gender-transitie, psychische aandoeningen, God. Op elke vraag komt nu een antwoord. Het boek "Wie ik ben" gaat openhartig alle vragen langs. En iedereen heeft met dezelfde vragen te maken in het leven. Dit boek is een routebeschrijving voor iedereen maar in het bijzonder soortgenoten.

Je bent Pelgrim voor de rest van je leven. En neem van mij aan het is geen verplichting om bedevaartsoorden te bezoeken. Inmiddels weet ik wel dat Santiago de Compostella niet het doel was. Het doel was juist de reis er naar toe met alles d'rop en d'eraan. Het is een reis die nooit meer zal stoppen en mijn dagboek kent dan ook geen slot. Dit boekje is er slechts een compilatie van.

26 Februari 1973.

Er wordt een meisje geboren.

Ze is de jongste van vier. Ze heeft nog twee broers en een zus. Ze is een nakomer en zes jaar jonger dan haar zus. Ze is ontzettend geliefd in de buurt waar ze woont tot ze ouder wordt en de mensen niet meer weten wat ze met haar aan moeten.

Haar vader verdwijnt als ze zes jaar is. Haar moeder verwaarloost haar. Het meisje wordt een Rebel en loopt meerdere keren weg. Suzan wordt mishandeld en verkracht.

Gelukkig wordt ze keer op keer opgevangen d...

Dit is het verhaal van een bijzonder moedige vrouw. Sterk, ondanks een handicap. Haar kracht vindt ze bij Jezus. Zo leeft ze van dag tot dag. Steeds weer stelt ze zich daarbij nieuwe doelen. Dit boek is daarvan een voorbeeld!

Desiree is creatief. Ze schrijft niet alleen, maar schildert ook met haar mond. Ze zet zich al jaren in als vrijwilligster, in het kantoor van de zendingsorganisatie OM-Nederland. Waar anderen al lang bij de pakken neer zouden gaan zitten, is Desiree bezig en ondernemend.

In vertrouwen op Go...

Henriëtte van Miltenburg-Oor is geboren op dertig april in het jaar 1922. Ze is opgegroeid in een zeer streng rooms-katholiek gezin. Na haar trouwen met de liefde van haar leven hebben ze acht kinderen gekregen. In 1961 stierf geheel onverwachts haar man Nico. Ze bleef achter met zeven kleine kinderen in een tijd waar de sociale voorziening nog in de kinderschoenen stond. Ook het rooms-katholieke geloof en de ontkerkelijking van de maatschappij speelden haar al die jaren parten. Ze was voor ...

Door een schijnbaar onbelangrijke breuk komen er bij de schrijver intense herinneringen van vroeger naar boven. Tijdens een schoolreisje als zevenjarig kind blijkt dat ze ziek is en gedurende een lange ziekenhuisopname is de oorzaak moeilijk te vinden. Deze opname heeft diepere wonden achtergelaten dan ze dacht.

In de twee verhaallijnen worden de herinneringen aan de ziekenhuisopname helder en met humor omschreven en lijken deze samen te vallen met het genezingsproces van haar duim.

Origeel Rotterdams recept voor het uitschreeuwen van mijn spontane onzin op papier. Echt Rotterdams, OUde noorden. .asdfasd. Echt kinds. Javier Dominguez Gomez. Zeker weten van wel.

De chronogrammist Bernard Grothues, (*Hoensbroek 1934) is schrijver van wat we Poesis Artificiosa zouden willen noemen. Het zijn zogenaamde chronogrammen of jaarschriften. Naast verschillende boeken hierover publiceerde hij genealogische werken, jubileumboeken en vele artikelen over kunst en cultuur. Na zijn middelbare school te hebben doorlopen en een studie kunst- en muziekgeschiedenis te hebben gevolgd, werkte hij vanaf 1951 bij de toenmalige Staatsmijnen in Heerlen. In 1967 trad hij in v...

Dirk de Klerk groeit op in een gereformeerd tuindersgezin. Hij wordt tegen wil en dank tuinder. Aagje Blom groeit op in Achterveld. Tijdens een logeerpartij bij haar tante in Zwijndrecht ontmoet ze in de winter van 1929 op de schaatsbaan Dirk.

Ze stichten al gauw een gezin. De oorlog brengt angst en zorg met zich mee. Dirk is geen tuinder in hart en nieren.

In 1951 besluiten Dirk en Aagje met hun elf kinderen te emigreren naar Canada. Daar wacht hen een heel ander leven.

Ondanks heimwee en...

Maart 2020, plotseling werd ik afgesneden van de buitenwereld. Ik stond op een morgen en dacht... nu is het moment om mijn verhaal neer te pennen. Ik was weer eens geconfronteerd met mijn eenzaamheid en wou het op deze manier verwerken. De sociale media was voor mij geen oplossing. Daarom besliste ik om brieven te schrijven naar mijn overleden grootvader, Léon Cyril Van der Haeghen, (dooppeter) om zijn verhaal (heldendaden) te vertellen maar ook mij ideeën neer te schrijven over het dageli...