In het leven van Rembrandt speelden drie vrouwen een belangrijke rol. Met Saskia Uylenburgh (1612-1642) huwde hij in 1634 en kreeg hij zoon Titus. Na haar overlijden had hij een relatie met Geertje Dircx (1610/1615-na 1656). Hendrickje Stoffels (1623/1626-1663) werd zijn tweede vrouw en met haar kreeg hij dochter Cornelia.

In dit boek zijn de biografieën van deze vrouwen samengesteld, gebaseerd op nagelaten documenten. Van verschillende schilderijen, tekeningen en etsen van Rembrandt is aang...

Staphorst intrigeert. Dat vonden de kunstenaars die vanaf de negentiende eeuw het dorp bezochten. In het Overijsselse dorp vonden ze motieven in de mensen, de huizen en het boerenlandschap. Staphorst werd nooit kunstenaarskolonie zoals Laren of Bergen. De meeste schilders hier waren passanten. Eén vrouw uitgezonderd: Stien Eelsingh. Zij bleef tot aan haar overlijden in 1964 wonen in 'de witte boerderij'.

De schilders van Staphorst laat ons aan de hand van enkele thema's kennis maken met schi...

In de periode 1918-1971 werden in Nederland maar liefst duizend kerken en kloosters gebouwd. Religieuze kunstenaars worstelden met de manier waarop ze zich moesten verhouden tot de moderne, profane kunst. Sommige kunstenaars zochten de traditie, anderne de aansluiting bij de avantgarde. De laatste werd door de kerk met grote argwaan bekeken. In overleg met hun opdrachtgevers zochten de meeste religieuze kunstenaars een compromis tussen kerkelijke traditie en moderne kunst. Deze kerkelijke kun...

Het werk van internationaal gerenommeerde beeldend kunstenaar Pieter Laurens Mol (1946) heeft overeenkomsten met het conceptualisme, maar onderscheidt zich van deze stroming door de uitgesproken poëtische en lyrische geaardheid en door de manier waarop hij met zijn materialen omgaat.

Het duister en de kleur zwart in onze cultuur en (kunsthistorische) geschiedenis zijn belangrijke inspiratiebronnen voor Mol. De betekenissen en rijke symboliek hieraan verbonden – zoals die terug te vinden zi...

5 juni 1918. In Groningen vindt een historische vergadering plaats. Kunstenaars Jan Altink, Toon Benes, Johan Dijkstra, Willem Reinders en Jan Wiegers willen tot een samenwerking komen van Groninger artiesten. Het was Altink die de naam voorstelde: de Ploeg moest de braakliggende Groninger kunstakkers omploegen en ontginnen als het landschap zelf. Tijdens de eerste tentoonstelling in 1919 waren honderdelf werken te bewonderen van twintig exposanten. Naast de oprichters sloten rond die tijd oo...

Aan het einde van de 19de eeuw vormde het oude dorp Laren - evenals Blaricum -, omgeven door het fraaie Gooise heidelandschap een rijke inspiratiebron voor schilders, afkomstig uit de Haagse school. Jozef Israëls ontdekte Laren in de jaren zeventig, landschapschilder Anton Mauve vestigde er zich in 1884 en Albert Neuhuys werd er bekend door zijn binnenhuizen met moeder en kind, gevolgd door Evert Pieters en Hein Kever. Mede door de export van de schilderkunst werd Laren bekend in binnen- en ...

Er is maar één officieel erkende Nederlandse surrealist: Johannes Hendrikus Moesman (1909-1998).

Als Moesman in de jaren twintig van de twintigste eeuw een Utrechtse kunstboekhandel binnenstapt en daar in aanraking komt met surrealistische tijdschriften uit het buitenland, wordt een groot kunstenaarschap geboren. De internationale surrealisten verzetten zich tegen wat zij zagen als het verstikkende rationalisme van hun tijd en vierden de ultieme vrijheid van het onbewuste, de dromen en de e...

Abrupte afsnijdingen en extreme perspectieven. Close-ups. Sterke licht-en donkercontrasten en diagonale composities. Nieuwe Fotografie en film uit het interbellum elkaar ontmoeten in één tentoonstelling. Hierin is te zien hoe deze die kunstvormen in Nederland toentertijd sterke verwantschap vertonen. Cineasten, fotografen en schilders kozen vergelijkbare thema’s en stilistische middelen. Met een nieuwe, moderne blik bekekenen ze de zichtbare werkelijkheid.

Voor het eerst is er in Nederlan...

De lotgevallen van de Rembrandt met de rode baret zijn bijna te

bizar om waar te zijn. Het portret werd in 1823 aangekocht door de

Prins van Oranje, de latere koning Willem II, voor zijn kunstcollectie,

die de beste Nederlandse privéverzameling ooit was.

Geteisterd door oorlogsgeweld want door Willem achtergelaten in

Brussel tijdens de Belgische Opstand van 1830, in 1918 kwijtgespeeld

als erfstuk van zijn nazaten na de Eerste Wereldoorlog,

na de Tweede Wereldoorlog in beslag genomen in Dayto...