'Heleen van Royen doet in De hartsvriendin wat Brigitte Kaandorp doet in haar cabaretvoorstellingen en wat Sylvia Witteman doet in haar Volkskrant-columns. De roman is een zedenschets van het huisvrouwenbestaan anno nu, waarin aardig wat te lachen valt, grimlachen dan, om de sneuheid der dingen. Je zou kunnen stellen dat Van Royen een inktzwart, ironisch wereldbeeld schetst. De Nederlandse huisvrouw ziet oprecht redding in die zogenaamde daadkracht, in diëten en dildo's, maar De hartsvriendi...