Na de reis van Puck naar Indonesië zijn de printjes bewaard gebleven in een map op zolder. Leuk om ze weer eens te lezen en herinneringen op te halen. Vandaar dit boekje!

Eén van mijn gedichten kreeg enkele jaren geleden de volgende BEOORDELING van de Turing Gedichtenwedstrijd: 'Dit gedicht is een mooi voorbeeld van de werking van de bekende stelregel: 'less is more'. De titel (ZWARTE LOCS VAN PLAATSTAAL) stuurt je in de eerste zin meteen naar een bepaalde setting: de plekken waar graffiti wordt gespoten. De zwarte locs van plaatstaal, een mooi verrassend beeld voor een staanplaats met donkere treinen (locomotieven?). En geeft met het simpele 'een gothic krui...

Een waargebeurd verhaal van een man die veel heeft meegemaakt in de oorlog. Dromen, ontberingen, angst. Door mij (zijn dochter) in de vorm gegoten van een leesbaar boekje.

1943 - 2023

Mijnbestseller.nl

24 - 01 - 2023

Microsoft Word

15.157 kB

De bundel heeft twee delen. Het erfgoed van mijn vader (zie: www.oorlogsverhalen.com / Jan-Theo Werners), notities uit 1944 over de Bevrijding van Den Bosch, gekoppeld aan persoonlijke teksten en gedichten uit 2023. Tezamen met het proza van mijn vader ontstond er een bundel.

De bundel heeft twee delen. Het erfgoed van mijn vader (zie: www.oorlogsverhalen.com / Jan-Theo Werners), notities uit 1944 over de Bevrijding van Den Bosch, gekoppeld aan persoonlijke teksten en gedichten uit 2023. Tezamen met het proza van mijn vader ontstond er een bundel.

De bundel heeft geen delen en ook geen motto. Het is een opeenstapeling van gedichten van de laatste tien jaar. Hoewel een aantal verzen ook als één geheel kunnen worden gelezen. Het volgende gedicht publiceerde ik op 'Gedichtennet' op 8 Oktober 2020 in de categorie 'overlijden'.

WIJ DE DODEN

de dunne scheidslijn

tussen hemel en aarde

chaos en orde, leven en dood

we laten het blaten over aan de schapen

buiten bij een nachtlamp

beefden de kollenbloemen

langs een openstaande hor

kwam iemand...

De hongerwinter in Nederland was de winter van de Tweede Wereldoorlog van 1944 tot 1945. Er was een grote schaarste aan voedsel en brandstof. Het leidde, met name in de steden van west-Nederland, tot hongersnood. Naar aanleiding van deze gebeurtenissen uit het verleden kwam bij mij spontaan de behoefte op om er een lang gedicht over te schrijven. Dat was het uitgangspunt. Generaties ondervinden schade van wanbeleid en oorlog. We zijn er om elkaar te ondersteunen. Het gaat om medemenselijkheid.

Ik wist het soms even niet. Dan kan schrijven uitkomst bieden. Mijn vader deed dat ook in de oorlog. Er waren in het verleden meer slachtoffers die met potlood of pen hun ervaringen, maar ook hun emoties hebben vastgelegd. Ik vind dat fascinerend. Gedichten schreef ik al toen ik zes jaar oud was. Bijna zonder onderbreking ben ik dat blijven doen. Helaas is er niets van bewaard gebleven. Mijn huis ligt wel vol mooie bundeltjes van anderen, die ik regelmatig ter hand neem. Te hooi en te gras.

Een gedicht moet iets zeggen...en dat niet zeggen. De bundel heeft twee delen. Het motto van de bundel is: MEDEDOGEN. Het erfgoed van mijn vader (zie: www.oorlogsverhalen.com / Jan-Theo Werners), notities uit 1944 over de Bevrijding van Den Bosch, gekoppeld aan mijn actuele teksten. Poëzie uit 2023. In Mei schreef ik elke dag een gedicht. Samen met het proza van mijn vader ontstond er een bundeltje. De tekening op de omslag is van Else Berg. De afbeelding is een foto van een tekening uit de ...