'GEEN BEEST IS ZO BELASTERD ALS DE MENS.'Met deze woorden begint De Mensheid zij geprezen, een verdedigingsrede en tegelijkertijd een loflied op een schepsel dat maar al te vaak door het slijk is gehaald. Zoals Erasmus de Zotheid opvoert om en loflied te zingen op haarzelf en haar hogepriesters, zo laat Grunberg een mens aan het woord die een loflied zingt op zijn soortgenoten en ze in be-scherming neemt tegen de azijn-pissers die met hun zogenaamd onsterfelijke werken in de getuigenbank zitt...

Economie laat zich in vier woorden samenvatten: geluk is te koop. En iets dat te koop is, daar ga je niet op zitten wachten langs de kant van de weg. Daar ga je op af. Met je portemonnee. En als je geen portemonnee hebt met je creditcard. En als je ook geen creditcard hebt met de portemonnee van iemand anders. Voor de helden uit Figuranten - Elvira Lopez, Broccoli en Ewald Krieg - begint het geluk in Hollywood. Zij maken zich op voor een grootse filmcarrière die zij operatie Brando noemen. H...

In 2022 verblijft Arnon Grunberg op uitnodiging van de Rijksuniversiteit Groningen en Het Drentse Landschap een week op de buitenplaats Overcingel in Drenthe. Vlak voor dit stadspaleis zal worden omgebouwd tot woning en B&B mag Grunberg nog even de geuren van het verleden opsnuiven, samen met de laatste bewoner van Overcingel, kat Marcus.

Omgang met het aristocratische verleden is omgang met klassenverschillen, met onvermijdelijke mythologisering, met morele vraagstukken; vanuit het heden lij...

Xavier Radek is een in Basel woonachtige, geassimileerde, niet-joodse jongeman met een missie: hij wil meer weten over het lijden van de joden. Daarom besluit hij de ‘vijanden van het geluk’ te gaan troosten. Zijn grootvader was een nazi die het handwerk van de dood nog verstond. Zijn vader is een bekende architect, met een voorliefde voor massagesalons. En dan zijn moeder: een hartstochtelijke vrouw, die een aquarellerende dictator die zeventig jaar geleden actief was consequent aanduidt...

Otto Kadoke werkt als psychiater in een crisiscentrum: hij dient mensen met een doodswens voor het leven te behouden. Wanneer hij op een dag bij zijn oude en hulpbehoevende moeder op bezoek gaat, wordt hij overmand door gevoelens van liefde voor haar Nepalese verzorgster en verliest hij het protocol uit het oog. Na opnieuw een grensoverschrijdende ontmoeting, ditmaal met een suïcidale jonge vrouw, loopt het professionele en privéleven van Kadoke definitief in het honderd: zijn moeders huis ...

Tweetalige publicatie:

Arianne Olthaar (NL, 1970) portretteert en documenteert verdwijnende, verborgen en fictieve interieurs in film, fotografie en miniatuurmodellen. Haar werk is internationaal vertoond tijdens diverse tentoonstellingen en op filmfestivals waaronder International Short Film Festival Oberhausen, EMAF, New York Film Festival, Videoex, Media City Film Festival, IFFR, Rencontres Internationales Paris/Berlin. Tussen 2008 en 2012 bezocht Olthaar een aantal voormalige staats- en l...

Het leven dient in scène te worden gezet. En je leven in scène zetten, dat kun je niet aan anderen overlaten. Dat moet je zelf doen. Robert G. Mehlman wil de werkelijkheid produceren zoals anderen boeken, films en schilderijen produceren.

"Het waren deze kleine toneelstukjes die mij gelukkig maakten. Het moment dat ik zelf begon te geloven in de zorgvuldig door mij geënsceneerde werkelijkheid, dat was het moment van de euforie. Het moment dat het verhaal dat je zelf hebt bedacht er met je ...

De bewaakte grensovergang is het punt waar de staat iedereen als verdachte beschouwt, daar moet men zijn onschuld bewijzen.

Daar wordt verschil gemaakt tussen ingezetenen en niet-ingezetenen, want hoezeer sommige grenzen ook onzichtbaar zijn geworden, zij markeren nog altijd het punt waar de ene wet ophoudt en de andere begint.

Zeker sinds 9/11 gaat het debat over de vluchteling, die ook gelukszoeker, illegaal of crimineel wordt genoemd. Telkens valt dan de naam George Soros, die al dan niet ...

Na de dood van mijn moeder begon mijn uitgever, tegenwoordig uitgever in ruste, Vic van de Reijt in de garage van mijn moeder, die zij nooit als garage heeft gebruikt, te grazen in mijn archieven. Hij vond verhalen waarvan ik het bestaan was vergeten, verhalen die ik me nog maar half kon herinneren, teksten ooit uitgegeven door Jan Ritsema, eveneens uitgever in ruste.

Aan de eettafel in mijn moeders huis las en ordende Van de Reijt de teksten. Van hetzelfde verhaal bestonden soms zeven versie...

In De man zonder ziekte reist een jonge Zwitserse architect af naar Bagdad om een nieuw operagebouw te ontwerpen. Een man die ervan overtuigd is dat een architect het leven van de mens mooier en makkelijker moet maken.