In zijn 70e levensjaar kijkt Henk van Oosterwijk terug naar zijn jeugd.Hij denkt terug aan de rust van de autoloze straten en stille akkers,weiden en bossen, in en om zijn geboortedorp Rijen in Noord-Brabant. De hunkering naar zijn computerloze jeugd brachten hem momentopnames uit zijn naoorlogse ti jd. Hij legde ze meteen vast op zijn laptop en zo kwamen er 41 waar gebeurde verhalen naar boven, recht uit zijn geheugen opgeschreven. Hij schreef ze neer met een knipoog, een glimlach en soms se...

Dit verhaal gaat over de dood, over kinderen krijgen en heeft een vleugje politiek. Het is mijn verhaal. Twee maanden na de geboorte van onze dochter overleed mijn moeder heel plotseling. Ze was 55, gezond en dus net oma. Het eerste jaar na haar overlijden waren alle gebeurtenissen de eerste zonder haar maar de eerste met onze dochter. Het voelde soms alsof ik haar had ingeruild. Eigenlijk gaat het verhaal over de strijd tussen verdriet en geluk. Die strijd voerde en voelde ik de hele tijd. I...

Dit zijn de waargebeurde verhalen van zeven migranten die naar België kwamen om een nieuw leven te beginnen. De prijs die ze betaalden voor hun vrijheid was en is groot. Het geld ging op aan mensensmokkelaars en aan smeergeld, persoonlijke documenten gingen verloren en diploma's werden waardeloos. De scheiding van de familie duurde soms jaren en de afstand blijft groot, ondanks het internet. Ze leerden Nederlands en begonnen hun leven opnieuw van nul, met vallen en opstaan, maar met succes.

...

Deze bundel is geschreven door mij, Hans van der Steen en bestaat uit meer dan veertig anekdotes en verhalen. Ze spelen zich hoofdzakelijk af, vanaf het moment dat ik me de eerste dingen herinner tot ongeveer mijn veertigste jaar. Het is geen biografie, het zijn op zichzelf staande gebeurtenissen, die typerend zijn voor mij. Praktisch alle verhalen bevatten meer dan de nodige humor. Ik heb getracht ze zo goed mogelijk op volgorde te plaatsen. Ik was geen huisje, boompje, beestje type. Vaak kw...

Begin 2010 werd de redactie van het blad 'Olijfschrift', een uitgave van Stichting Olijf, geattendeerd op het bestaan van het weblog van Aaltje van Eunen. Aaltje had borstkanker gehad en bleek nu eierstokkanker te hebben. Om haar dierbaren te informeren was ze een blog gestart; zoveel makkelijker dan bellen en mailen!

Ieder van hen werd gegrepen door de toon van het blog. Het is geen klaagzang en geen verslag van een ziekte. Het blog is veel meer een persoonlijk 'Dagboek van het Leven van Aalt...