Dank je wel, maan, voor de nacht.

Dank je wel, zon, voor de dag. Er is zoveel om dankbaar voor te zijn, maar vaak krijg je jeuk van de onderdanigheid die ermee gepaard gaat. Gelukkig weet Jarvis er precies de juiste toon aan te geven. Natuurlijk bedank je het bad (voor het schuim), je hoed (zodat je gedachten niet wegwaaien), de plant voor die fantastische verstopplek) en de olifanten… al weet je niet precies waarom. Dank je wel, mezelf, dat ik ik ben.

‘Dank me wel. Heel erg bedankt.’

Wat doe je met een kind dat zegt dat het niet kan tekenen? Juf weet wel raad met de onwillige Floor. Ze laat haar een stip zetten op een leeg vel papier en vraagt haar het te ondertekenen met haar naam.De volgende dag vindt Floor haar stip aan de muur in een gouden krullenlijst - ze weet niet wat ze ziet! Maar... die stip kan beter.Dat is het begin van een lange reeks stippenschilderijen die Floor tot de heldin van de school maken - iedereen vindt haar werk prachtig. Zo ook een klein jongetje...