Als moeder zit je op de voorste rij tijdens het eerste levensjaar van je kind. Tegelijkertijd duwen allerlei verwachtingen je in de rug. Dat is niet alleen vervelend, het leidt je ook af van wie en wat zich vlak voor je neus voltrekt: een schouwspel dat maar één keer wordt opgevoerd.

Dit poëtische dagboek is een poging om niet kwijt te raken wat je hoe dan ook in meer of mindere mate ontglipt. Het is een hulpmiddel, een aanmoediging voor (prille) moeders en vaders om te blijven kijken en e...