Venus reist door mijn derde huis. Ik heb een puinhoop achtergelaten

voor ik vertrok. Zij trekt een gezicht.

Er zijn mensen die me dingen vertellen over mijn leven die ik zo graag

geloven wil dat ik zelfs aantekeningen maak.

In Wie dit leest is gek aanschouwt de dichter de wereld vanuit haar schuilplek.

Wie zijn we nog als niemand kijkt? Hoelang kunnen we wachten op warme handen die van boven ons naar beneden zullen reiken om ons over de bol te aaien?

Heidi Koren (1975) schreef eerder de poëz...

In Tere stengels geeft Shari Van Goethem de leegte armen en benen.

Een bundel over zijn en niet-zijn, over vol-ledigheid en eenzaamheid in een van haar meest intense gedaantes.

Shari Van Goethem gelooft dat we nood hebben aan subtiele talen als we willen raken aan wat van betekenis is in het leven. In haar studie Wijsbegeerte ging haar interesse daarom uit naar de filosofie van de kunst en de filosofie van de religie. Als zingevingsverantwoordelijke bij CM buigt ze zich over levensvragen, eth...

We hebben allemaal zere plekken. Plekken die onstilbare verlangens en verstikkende verliezen herbergen. Ons knagend

en koortsachtig uit onze slaap houden. Plekken die we het liefst verzwijgen, verstoppen, vergeten.

In 'Zuurstof' schept de auteur ademruimte voor de gevoelens en gedachten die ons benauwen en spint ze tot compacte, heldere gedichten. Het resultaat: poëzie die snijdt en zalft, beklemt en bevrijdt.

Adriana Ivanova (1986), alias Hartkamers, neemt pijnpunten onder de loep – overd...

Plouviers poëzie is een grote zoektocht naar de ideale relatie tussen inhoud en vorm: hoe zet de dichter wat hij zeggen wil op papier? Zijn literair credo – vorm is inhoud is vorm – indachtig, zoekt Plouvier op een indringende manier bij elk gedicht de juiste verzen. Wat hij vindt, verschilt van bundel tot bundel. Zo hanteerde hij in zijn poëziedebuut 'Zaailingen' het rijm en bracht hij sonnetten. Gaandeweg evolueerde de dichter naar lossere vormen en verdween het rijm.

In 'Over de ding...

Het lijkt haast onmogelijk dat niemand eerder opmerkte

dat de jaren zich opstapelen en dwingen tot hoogtevrees.

Wij balanceren op een dunne muur, leren een evenwicht tussen

wat ooit en wat nooit.

Onze eerste ontmoeting rust op de bodem

we durven niet naar beneden te kijken.

Tijd maakt onontkomelijk. Daar laat deze bundel geen twijfel over bestaan. Uren krijgen vorm achter hoeken in hoofden, dagen worden in partjes gesneden en herinneringen dwarrelen door elkaar of worden weggekrabd. De gedich...

Zoals alle verhalen bestaat ook dit verhaal

uit heimelijk onderhouden geheimen,

verbazende leugens, verzonnen ontboezemingen

en souvenirs die sluimeren onder het stof der jaren.

Wie zijn verhaal opgraaft

koestert genoodzaakt relieken waar hij

tot dan het bestaan van ontkende.

• Poëzie als levensloop

• ‘Een dichter die zoiets schrijft verdient gelezen en herlezen te worden. Deze dichter zeker, tot bloedens toe.’ - Marc Bruynseraede in Meander

• ‘Conrad heeft met En de bomen een h...

Toen je me ten huwelijk vroeg stelt even harde als liefdevolle vragen. Wil je? Hoeveel kinderen wil je van me? Hoeveel van hen zullen lachen?

Sylvie Marie schrijft gedichten over de dingen die onherroepelijk voorbijgaan, de mogelijkheden van de jeugd, de vrijheden van een toekomst, het huis en de stoelen. Wie behoedt wie voor het vallen? Welke dingen wil je behouden door ze nooit aan te raken? Wanneer moet je roepen, wanneer stil zijn? En de liefde, natuurlijk ook de liefde, die ‘lome kat m...

En de bomen, de nieuwe, langverwachte dichtbundel van Patrick Conrad, bestaat uit vier cycli waarin hij in de herfst van zijn leven afscheid neemt van zijn moeder en een wereld die wankelt. Zijn geliefde thema’s als de vergankelijkheid, het ouder worden, de vervagende schoonheid, de vergeten liefdes en de vermanende aanwezigheid van de dood weet hij opnieuw in zijn onnavolgbare barokke, flamboyante, muzikale taal te verwoorden.

Een onmisbaar boek, zowel voor wie de dichter Conrad wil ontdek...

Dorien De Vylder (1988) is dichter en apotheker. Woont en werkt in Gent. Ze was (eind)redacteur bij het literaire tijdschrift Kluger Hans. Haar debuut Vertraagd stilleven verscheen in 2017, kent inmiddels een derde druk. Deze tweede bundel Heerlijk afgebakend eindeloos verkent een universum waarin zowel meticuleus uitgebeende als compleet ontregelende gedichten met eenzelfde vanzelfsprekendheid thuishoren.