In 'De buitendeur' gaat het in bijna elke cyclus om de drang zich te bevrijden, een uitweg te vinden. Een kind snakt naar lucht in de door bijgeloof, fatalisme en angst beheerste wereld van een archetypisch platteland. Een zoon maakt zich los uit de ogen van zijn dementerende en stervende vader. Een dichter weegt zijn schrijven in het licht van de eindigheid en zoekt `de kleur die ontbrak . Een schrijver stuurt zijn verbeelding de wereld in, op zoek naar 'onbruikbare levens' en komt uit in Pa...

Een vader geeft zijn levensadviezen aan zijn zoon in de vorm van een keukentafelbriefje, een verwarde man is in gesprek met zijn hulpverlener of speelt het gesprek zich alleen af in zijn hoofd? De poëzie van Elmar Kuiper is fysiek, zintuiglijk en bevindt zich tussen traditie en experiment, tussen oude en nieuwe taal. Het lyrisch ik blikt in Blauwe hanen met venijn en mededogen naar achteren, zijn herinneringen en dromen gaan een geraffineerd spel met elkaar aan. Kuipers ongebreidelde liefde ...

Een tijdperk

Strenge stemmen verlaten de aarde, bezingen de razernij der dingen

en het geween van bloeiende bloemen: de oogst van een roekeloos tijdperk.

Was het een offer op verlaten altaren?

Het bleek een halsstarrig ademen.

Armando (1929-2018) is schrijver en beeldend kunstenaar. Zijn verzameld proza verscheen in 2003 onder de titel Schoonheid is niet pluis. Bij Augustus verschenen de prozabundels De haperende schepping (2003), Het wel en wee (2005), Gedoe (2006), Soms (2007) en Nee (20...

Haiku hè? Haiku hoe?

De haiku is een korte en krachtige Japanse dichtvorm die traditioneel om natuur draait. Maar haiku is zoveel meer dan oude regels en pure natuurbeelden. Het is een heerlijk speelveld om je gedachten, gevoelens, observaties én kwinkslagen te vangen.

In dit aanstekelijke doeboek gidst dichter en haiku-reisgids Lotte Dodion je stap voor stap door de wonderlijke mogelijkheden van de haiku. Een natuurgedicht in 5/7/5? De boom in! Ze breekt de regels van wat haiku zogezegd ...

Met Alleen de warme dagen waren echt debuteert Rob van Essen als dichter. Elke overeenkomst met zijn romans berust op toeval, al is er ook hier sprake van ontregeling en herkenning, melancholie en ontroering. Van Essens poëzie is toegankelijk maar niet zonder verborgen betekenissen, met aandacht voor de mensen op straat en de bewegingen van het eigen hart. Leven, liefde, dood en doem – niets blijft onbesproken. Een melodische, prachtige bundel waarin zomerse en winterse dagen elkaar afwiss...