Ieder seizoen dient zich aan als een belofte. Het verlangen naar een beter heden breekt door maar wij, veteranen van onze illusies, komen niet los van de verhalen en verzinsels waarmee we ons verlangen hebben opgetuigd. Zo lopen we het heden binnen, als predikanten van onze overtuiging, als praatjesverkopers of als die man of vrouw over wie vele roddels in de straat, het dorp of het circuit de ronde doen. In die sfeer en met de taal van de stellige bewering en de idolatie verwoordt Jan Baeke ...

Wat gebeurt er met een mens als hij in korte tijd een scheiding, het verlies van een dierbare en het kwijtraken van zijn baan moet verwerken? En wat gebeurt er als zo'n mens dichter is? Lucas Hirsch werd met zijn neus hard op de feiten gedrukt en zoekt in deze gedichten naar een nieuwe balans in zijn leven. Ontsla me van alles wat ik liefheb is een bundel over verdriet, eenzaamheid, tot verslaving geneigde genen en verstikking gedoemde familiegeschiedenis, falen, onmacht, berusting - en de ui...

GHOSTWRITER zit de tijdgeest dicht op de huid. Stemmen spreken zich uit over macht en denkbeelden, over winnaars en verliezers. Allerhande leiders nemen het woord: van de Amerikaanse president, een wapenhandelaar en een doping-slikkende wielrenner, tot een ziekenhuisdirecteur. Op het openbare plein blijft ook de dichter niet buiten beeld.Een ruimhartige bundel in een tijd van bezuinigingen en buitensporige winsten.Vanuit een top blijken mensjes zo miererig./

Op de werkvloer dromen ze van prins...

Op de vraag van Adorno of na Auschwitz de poëzie niet onmogelijk is geworden, antwoordt de Franse dichter Yves Bonnefoy (Tours, 1923) dat ze nooit zo noodzakelijk is geweest. ‘De poëzie heeft een rol die door niets te vervangen is,’ stelt hij. ‘Als ze helemaal zou verdwijnen, zou de menselijke samenleving met haar tenietgaan.’ Die rol bestaat erin dat de poëzie een opening biedt op ‘de volle tegenwoordigheid van de werkelijkheid op cruciale momenten van ons leven’. “Wat in de...

‘Het kleine meisje dat meisjes tekent’, het debuut van de Belgische haiku-dichter Luk Gybels, bevat poëtische snapshots van het alledaagse. Humor en emotie, de verrassende invalshoeken en het subtiele taalspel kenmerken de bundel. De foto’s, speels en origineel, zijn ook van de auteur. Zijn dochtertje Miene tekende de cover.

In 2014 won Luk Gybels de Twaiku-wedstrijd van Van Dale Uitgeverij. Zijn haiku’s zijn gepubliceerd in gerenommeerde literaire tijdschriften zoals Vuursteen en De...

Lees mijn gedichtenboek!

Nieuwe verzameling

Ollekebollekes

en dat soort spul

Andere opstelling

Genreverandering

Schetsjes en senryu

plus Haags gelul

Melek Gölpinar is geboren in 1963 in Turkije. Op 10 jarige leeftijd kwam ze naar Nederland. Ze heeft een lange zoektocht moeten afleggen om een balans te vinden tussen de hoge verwachtingen van haar ouders omtrent haar toekomst en haar eigen wensen en verlangens.

Deze gedichtenbundel geeft een impressie van haar zoektocht, die vaak vergezeld ging met gevoelens van wanhoop en verscheurdheid.

Toch laat ze in haar gedichten ook zien dat ze in staat is om haar situatie te relativeren en de humor...

De Dubbele Moraal is een versvorm waarin in twee quintijnen twee tegenovergestelde beweringen worden verkondigd met dezelfde rijmwoorden. En dat allemaal in het rijmschema abaaab, waarbij a vrouwelijk en b mannelijk rijm moet zijn. En met een net en onberispelijk metrum natuurlijk.

Kortom, iets voor de liefhebber.

Voor tegenovergestelde beweringen kom je als vanzelf terecht bij de Bijbel. Er is geen boek dat zo verstrikt raakt in zijn eigen beweringen: deze bundel bevat tientallen citaten waa...

‘Sleutelaar bereikte met vijf woorden en één leesteken – Wollt ihr die totale Poesie? – misschien de meest geheimzinnige, meest totale spanning van allemaal,’ schreef K. Schippers over het eenregelige gedicht waarmee de dichter in 1965 zijn naam vestigde. Hans Sleutelaar was een van de stuwende krachten achter de Beweging van ’60. Voor deze ultieme verzameling selecteerde hij zelf zijn ‘korte en zeer korte gedichten’ uit de bundels Schaars licht en Vermiste stad, zijn versprei...

De gelaagdheid van de tijd, de mysterieuze ordening van de grond onder onze voeten, de logica en absurditeit van hebben en missen: deze thema's komen in alle bundels van Esther Jansma terug. Stromend water is voor haar als aarde, een schip kan een huis zijn, een roos blijkt een dode, een zeemeermin lost op in de kwantummechanica. Jansma vindt dat je moet 'denken dat je een dichter bent nog voordat je een boek van jezelf in druk hebt gezien' en verzet zich tegen critici die zeggen: 'poëzie mo...