“Husum is een vernietigingskamp, we kennen hier slechts levende mensen en dode mensen, Husum is geen verpleeginrichting.” Dat waren de welkomstwoorden van SS-Untersturmführer Hans Griem, bij de aankomst van 1500 gevangenen in Husum-Schwesing. Zij moesten op last van Hitler een

anti-tankgracht graven in de zware klei van Sleeswijk -Holstein. Onder hen de 22-jarige Tamme Afman, een opgepakte onderduiker, die weigerde gehoor te geven aan een oproep voor de Duitse Arbeitseinsatz.

Theo Afman,...

Hoe ik de Duitse concentratiekampen overleefde.

Op de avond van 25 februari 1943 worden de 26-jarige Mirjam Blits en haar man door de Sicherheitsdienst van hun bed gelicht. Zij moeten zich zo snel mogelijk aankleden en krijgen nog net de gelegenheid wat brood klaar te maken voor hun lange reis…

Ruim twee jaar later keert Mirjam terug in Amsterdam. Moederziel alleen, want haar man Eddy, haar ouders en haar hele familie hebben de gaskamers niet overleefd. In haar eenzaamheid pakt Mirjam pen...

In de vroege ochtend van 13 juli 1942 trekt een reserve politiebataljon van de Ordnungspolizei het Poolse dorpje Józefów binnen. Deze Duitsers waren tot voor kort heel gewone mannen uit de omgeving van Hamburg. Maar als de nacht valt, zijn vrijwel alle 1800 Joden uit het dorpje vermoord. Zestien maanden lang werkt het bataljon mee aan de deportatie en executie van Poolse Joden. Hoe kan het dat doodgewone mannen hiertoe in staat bleken? Brownings unieke onderzoek verschaft een tijdloos antwo...

Op initiatief van Wieteke van Dort is op 19 februari 2011 de Commissie Monument Tarakan opgericht met de volgende doelstelling:

"Het, in samenwerking met de Oorlogsgravenstichting (OGS), oprichten van een monument voor de slachtoffers van de batterij kustartillerie van het voormalige Koninklijk Nederlands Indisch Leger optredend te Tarakan, die tegen alle regels van het oorlogsrecht zoals verwoord in de Conventies van Genève, als krijgsgevangene op zee zijn omgebracht door de Japanse vijand ...

Dit werk is geschreven door een niet-Jood en het is in de eerste plaats ook bestemd voor niet-Joden.

De wereldwijde (vooral Rooms-Katholieke, islamitische en linkse) anti Joodse en anti Israëlische propaganda heeft een totaal verkeerd beeld geschapen van deze bevolkingsgroep en haar thuisland.

Hoewel neutraliteit feitelijk niet bestaat, wordt zeker geprobeerd die zo goed mogelijk te benaderen door bewijzen.

Van de geschiedenis van de Joden kan men stellen dat die begint bij Abraham en deze ...

In de nazomer van 1944 werd de Groningse regio Oldekerk geplaagd door een serie gewapende roofovervallen op welgestelde landbouwers en veehouders. De overvallers deden zich voor als Landwachters of Grüne Polizei.

Het spoor van de overvallers leidde naar ‘Klein Rusland’, een blokje van vier piepkleine huurwoningen voor de allerarmsten, weggestopt te Faan, aan de buitenrand van de gemeente Oldekerk. Op de avond van 6 oktober 1944 maakte de Sicherheitsdienst daar een bloedig einde aan ‘De...

Het begon met een intrigerend krantenartikel uit 1947.

In “Aartsrivalen” laat Martin Wagenaar u kennismaken met de duistere kanten van twee personen die elkaar flink in de weg zaten.

Allereerst wordt inzicht gegeven in het leven van de groente-exporteur Jan Kloosterboer die in 1923 samen met zijn broer Cees de Fa. Gebr. Kloosterboer oprichtte.

In februari 1940 liep, de toen voor de Duitsers spionerende, Jan Kloosterboer tegen de lamp. De voormalige kantoorbediende, Fred P. Groot, die in 1...

Een stille held beschrijft het leven van Garrelt van Borssum Buisman (1915- 1991), een Nederlandse cavalerieofficier die in de Meidagen van 1940 op de Grebbeberg vocht. Hij zag kans om in 1942 uit Nederland weg te komen en bereikte via Frankrijk, Curaçao, de Verenigde Staten en Canada Groot-Brittannië.

Opgeleid tot geheim agent werd hij in bezet Nederland gedropt. Hij leidde een groep verzetsmensen die zorgde voor het radiocontact tussen het verzet in Nederland en de regering in Londen. Hij...

Van de Terschellinger duinen tot de Cauberg bij Valkenburg, van de AA-kerk in Groningen tot het Belfort van Sluis, Zeeuws-Vlaanderen. Jeroen Wielaert (1956) stuitte op tal van reizen door Nederland van jongs af aan overal op plekken die aan de oorlog herinneren. Het was in eerste instantie niet, omdat hij er bewust naar zocht, maar simpelweg omdat hij er vaak letterlijk tegenaan liep. Die plaatsen van herinnering blijven in vredestijd vertellen over de bezetting.

Het onderwerp leeft nog ster...