Wat als het opvoeden van je kinderen je zwaar valt? Of wat als je door een zeer turbulente periode gaat waardoor je je kinderen niet de zorg kan geven die ze verdienen? Gelukkig bestaat er dan pleegzorg. Toch? Of toch niet zo gelukkig? In onze maatschappij worden de onvermijdelijke keuzes van ouders met kinderen in pleegzorg vaak bestempeld als onmenselijk. Maar wanneer we met een open geest naar de verhalen van deze ouders luisteren, blijkt niets te zijn wat het lijkt. Hoe voelen ouders zich...

Uit de kast komen is voor velen niet makkelijk. Maar wanneer je de stap toch hebt gezet, blijk je er als LGBTQ+’er vaak weer in te moeten kruipen. In september 2021 werd Riadh Bahri het slachtoffer van gewelddadige homohaat in Brussel toen hij over straat wandelde. ‘Wie homo is, moet niet één keer uit de kast komen, maar soms zelfs honderd keer, of zelfs de rest van je leven. En het blijkt nog moeilijker om eruit te blijven. Want je wilt toch niemand lastigvallen met jouw "anders" zijn?’

In dit boek getuigt Riadh Bahri over hoe hij zich voortdurend aanpast aan wat op zijn minst een deel van de samenleving van hem lijkt te verwachten. Hij beschrijft hoe hij zijn seksuele geaardheid niet uitspreekt of ze verbergt, afhankelijk van de mensen rondom hem. Want na de uitzonderlijke gevallen van homohaat volgt er doorgaans 24 uur (socialemedia-)woede. De vaak onbewuste opmerkingen tegenover LGBTQ+’ers krijgen zelden of nooit aandacht. Maar het zijn net die kleine opmerkingen die zijn gedrag beïnvloed...

‘Hahaha, kheb daar echt helemaal geen medelijden mee. You can’t fix stupid.’

Zo reageert een ex-Reuzegommer, inmiddels corporate finance advisor geworden, in een chat na de eerste berichten over het ontgroeningsritueel dat Sanda Dia in coma deed belanden. Als de 20-jarige KUL-student een dag later sterft, starten ex-clubleden binnen de minuut met het vernietigen van alles wat online over Reuzegom terug te vinden valt. Oude ledenlijsten, sponsors, racistische filmpjes.

Terwijl 18 jonge R...

‘Wanneer wij ons werk niet doen, gaan mensen dood.’ Dus werken de zorgverleners op Intensieve Geneeskunde naarstig verder. Maar tijdens de coronacrisis slaakten ziekenhuizen en zorgverleners meer dan eens een noodkreet. ‘We kunnen dit niet meer aan’, klonk het dan. Het was dweilen met de kraan open: tijdens de zwaarste coronagolven verliet de helft van de patiënten op de dienst Intensieve Geneeskunde van het UZ Brussel het ziekenhuis niet levend. Wereldwijd stierven meer dan zes milj...