Ninove heeft een slechte naam. Alleen al met clichés over de stad aan de Dender kan je een turf samenstellen. Wie zei daar ‘marginaal’? is niet zo’n boek. Integendeel. Als op sociale media de verbittering, woede en angst weer eens tegen de plinten klotsten, vragen de auteurs zich al eens af: gaat dit nu over onze thuisstad? Soms durven ze zelfs niet meer antwoorden als ze ergens te velde de vraag krijgen: ‘Waar woont gij eigenlijk?’ Zeker, Ninove vervelde de laatste jaren van prov...

Zoveel mogelijk mensen in de bijstand aan betaald werk helpen, dat was de opdracht aan gemeenten bij de invoering van de Participatiewet in 2015. In de wet werd een aantal verplichtingen voor bijstandontvangers aangescherpt, zoals de sollicitatieplicht en het leveren van een onbetaalde tegenprestatie. Inmiddels is duidelijk dat de wet niet heeft gebracht wat ervan verwacht werd. Uitkeringsgerechtigden vinden niet sneller een betaalde baan. De strenge verplichtingen brengen mensen die niet zo ...

Dit boek biedt een diepgaande verkenning van het leerproces van een school tijdens de turbulente jaren ‘80 en ’90 van de vorige eeuw. In deze periode streefden een directeur en zijn team, in nauwe samenwerking met zowel de leerlingen als hun ouders, naar het ontwikkelen van vernieuwende benaderingen betreffende interculturele en interreligieuze ontmoetingen. Deze collaboratieve inspanningen resulteerden in het vormen van een nieuwe visie die tot op de dag van vandaag relevant is.

Door met...

"Op de briede zaandweg, daor now en dikke laoge sni'j op lag, löp Harm."

Met deze regel begon Lucas Jonker in de dertiger jaren van de vorige eeuw een feuilleton, dat verscheen in "de Zwolse Courant" ( nu "de Stentor"). Het werd een succesverhaal, waarin Jonker het leven beschrijft van Harm, de zoon van een geminachte arbeider, die het brengt tot een alom gewaardeerde boer, wonend aan de grens van Overijssel en Drenthe, bij de Reest, het riviertje dat deze twee provincies scheidt, in het ge...

Opnieuw heeft Nadia De Ley het klaargespeeld honderden bekribbelde papiertjes in een piepklein boekje te gieten. Zij blijft van mening dat dingen vaak te ingewikkeld en omslachtig worden uitgelegd. Ditmaal staan veiligheid en voorzichtigheid in de schijnwerper maar er komen ook nog vele andere onderwerpen aan bod. Hoofdcriteria blijven: algemene kennis, eenvoud en plezier.

Zelf heeft Nadia dyspraxie (wat te maken heeft met volgordes en richtingen). Verder heeft ze voeling met autisme, een ...

Twee aan twee schuiven zijn leerlingen in hun houten bankjes. Terwijl ze kliederen met kroontjespennen, steekt meester Janus nog 'ns zo'n lekkere Schimmelpenninck-sigaar op.

En juf Marjan, zij hangt haar baby in de kring even rustig aan haar tiet. Het lijkt ontzettend lang geleden, maar veel leraren herinneren zich nog precies hoe het er vroeger aan toe ging op school.

In 'Meester Mark graaft door' vertellen tientallen onderwijzers in hart en nieren hoe hun beroep in ruim een halve eeuw is ver...

Er gebeuren vandaag veel dingen die het samenleven ronduit ingewikkeld maken. Aanslagen, vluchtelingen, populisme: ieder schreeuwt zijn onzekerheid en angst uit. En de debatten gaan hard tegen hard, op tv, in het parlement, op Facebook, op kantoor of in de huiskamer. Het gevolg daarvan is dat we dreigen te vergeten hoe we kunnen samenleven.

We mogen ons niet uit elkaar laten spelen, schrijft Patrick Loobuyck. Hij pleit ervoor dat we ons inspannen om te verbinden in plaats van te polariseren....

NAAR EEN NIEUWE WERELDORDE

De huidige economische en ecologische ravage wordt veroorzaakt door de overheid zelf, omdat zij hun onderdanen dwingen al die natuurvijandige producten te maken. Want produceren de onderdanen dat niet, dan worden zij door de overheid veroordeeld tot armoede, criminaliteit en zelfs de hongerdood. Zonder baan, geen eten. Deze spagaat is het gevolg van de landbouwrevolutie zo’n 10.000 jaar geleden, waarbij de eerste stelers van landbouwgrond (de huidige overheden...

De Maastrichtse taal is uit de stad van de Sjengen niet weg te denken. en toch...Vandaar: Nostalgaasie en Vivelevink. Waarmee meteen gezegd is dat iedereen die het Maastrichts een warm hart toedraagt, die taal als een carnavaleske knuffel moet verwennen. Dus worden in dit boek dialect en carnaval verenigd tot een koningsduo, wordt de Sociëteit Momus wegens haar unieke cultuurhistorie postuum flink in de bloemen gezet en krijgt het Frans de Grand Prix voor de taal die het Maastrichts heeft ge...