‘Als je je kinderen onterft’ gaat over één van de meest beladen vragen die een ouder zichzelf kan stellen: ga ik mijn kinderen onterven?

Wat doe je als jouw zoon en dochter je dood wensen? Sylvia raakt na een echtscheiding steeds meer het contact met haar kinderen kwijt. Zelfs dat ze oma is geworden, moet ze van een vriendin horen.

Sylvia wil haar kinderen onterven. Maar wat doet ze met haar kleindochter Mila die ze nooit heeft mogen zien? Gaat ze nog een laatste poging doen om contact...

jou reis is nu begonnen

je wandeling ging nu over

een pad

die wij niet zagen

Als iedereen de waarheid voor je verborgen houdt, hoe weet je dan nog wie je kan vertrouwen?

Kristel lijkt een normale tiener. Ze gaat naar school is verliefd en maakt de gekste dingen mee met haar zusje - Rosalie - en haar twee beste vriendinnen - Martine en Veerle - maar dan... Kristel heeft steeds vaker het gevoel achtervolgd te worden. Wie is Kristel echt en kan ze de verwachting van andere waar maken? En dan komen er ook nog is allemaal leugens aan het licht.

Mendacium is het eerste dee...

Velen kennen Bart Chabot. Als schrijver, als biograaf van Herman Brood of van tv. Maar

wie kent Bart Chabot echt? Wie gaat er achter hem schuil?

Pas wanneer hij in 2018 voor de zoveelste keer in het ziekenhuis belandt en de dood in de

ogen kijkt, stelt hij zichzelf, na lang uitstel, deze vraag. Hij graaft naar zijn Haagse wortels

en doorwroet zijn jeugd. Op nietsontziende en aangrijpende wijze doet hij vanuit zijn

ziekenhuisbed verslag van een rijk doch getroebleerd leven.

mijn vaders hand is...

In het vervolg van ‘de lange weg naar morgen’ staat Fred centraal. De

gesloten man met wie Deirdre al ruim tien jaar bevriend is, wekt nu niet

direct de sympathie op en zelfs de vriendengroep van Deirdre laat hem

vaak links liggen. Het lijkt zo duidelijk. Fred is een drugsverslaafde die

stiekem op Deirdre verliefd is. Al zijn acties worden dan ook op een van

deze twee feiten beoordeeld. Maar is het allemaal werkelijk zo simpel ?

Mogen goede vrienden niet van elkaar verwachten dat dege...

Ik wil het zelf eigenlijk net zo lief stilletjes voorbij laten gaan. Wat is nu helemaal twintig jaar op de eeuwigheid? Je telt toch pas mee als je minstens een paar Jahrhunderten achter de kiezen en in de botten hebt zitten. Een oudere jongen, de eerste aanwaaier in tijden – geeft niet, was nooit dol op bezoek – vraagt of ik het op prijs stel als ik weer wat leven ingeblazen krijg. Hij blijkt een voorvechter van mijn nagedachtenis, een verdediger ook van de fictie. Wil ik weten hoe er op ...

Eliza keek hem recht in de ogen. ‘Zeg zulke dingen niet als je het niet meent,’ zei ze.

Benedicto’s hart klopte in zijn keel. ‘Ik meen elk woord. Ik weet dat ik geen enkele verwachting mag hebben van deze avond, behalve deze dans. Maar ik zou wensen dat het anders was.’

Benedicto Mingelis is een eenvoudige, Curaçaose jongeman die op de plantage van zijn ouders woont. Samen met zijn familie bewerkt hij het land. Hij is een begenadigd danser en treedt op met een folkloristische groep...

“Ziek zijn is een geweldige mogelijkheid om alle wielen van de wereld opnieuw uit te vinden. Eigenlijk zou iedereen het een tijdje moeten proberen.”

De hoofdpersoon in Wat een tuin ziet als hij slaapt is door ziekte aan huis gekluisterd. In haar dagboeken doet zij verslag van een woelig heden en verleden, terwijl de tuin onder haar raam de wacht houdt.

“Mijn slaapkamer is mijn lichaam. De uitpuilende kledingkast een pompend hart. De ramen ogen die zich openen en sluiten.”

Stapje voor ...

Akke heeft een rekening te vereffenen met het leven. Door een ongeval verliest ze de regie over haar bestaan. Nu de bodem is weggevallen onder haar toekomstverwachtingen probeert ze de scherven weer te lijmen. Maar ze is onhandig. Ze zit vast in een rigide korset van opvattingen over plichten als vrouw en moeder, de taakverdeling man-vrouw en het opvoeden van kinderen. Iedereen die het niet met haar eens is noemt ze “de andere mensen”.

Bang voor de toekomst leeft ze vanuit haar herinnerin...

Overal zit mens. Het element mens heeft zich genesteld in elke uithoek van het ondermaanse, in elke porie van de biosfeer. Geen stukje mos, geen druppel uit de zee, geen staaltje van de bodem of de eeuwige sneeuw zonder dat het miljoenen moleculen mens bevat. Sapiens kan geen kant meer uit. Hij zit al overal.

Als beheerder van het bos Mirandel neemt Kasper Kind de weinig florissante toestand van de planeet hoogst serieus. Niet minder serieus is zijn plan om publieksintellectueel Max De Man te...