'Een van mijn lievelingsschrijvers.' Sylvia Witteman

'Onbetwist de koning van komische verhalen.' The Guardian

Het staat buiten kijf dat David Sedaris eenvan de grappigste mensen op de planeet is. Maar nog meer dan zijn humor is het zijn manier van observeren die hem wereldwijd geliefd en veelgelezen maken. Door zijn ogen wordt een bezoek aan een schietcursus, het ziekbed van zijn vader, een Servische markt of een zomer op het Franse platteland een mustread. Zo ook zijn herkenbare verslagen ove...

Een dochter heeft niet de relatie met haar moeder die ze zou willen. Als haar moeder slikklachten en problemen met haar spraak begint te krijgen, blijkt dat ze ALS heeft. Ze hoort dat ze nog een jaar te leven heeft en de vooruitzichten zijn dat ze volkomen afhankelijk wordt van zorg. De dochter beseft dat er veel van haar gevraagd gaat worden. Niet alleen qua mantelzorg, maar ook zal hun relatie verder op de proef worden gesteld. In hoeverre lukt het om grenzen aan te geven? Wat kan ze dragen...

Het koloniale en racistische verleden bezwaart meer dan ooit ons collectieve geweten. Straatnamen, boeken, standbeelden en oude gewoontes liggen onder vuur, vaak om begrijpelijke redenen. Toch lijkt de grens tussen een heilzaam schuldbesef en een verontwaardigingsverslaving stilaan te vervagen. Intussen wuiven identitaire bewegingen de misdaden van vroeger weg om de trom van de trots te kunnen roeren. In deze sfeer wordt een gesprek over de ingewikkeldheid van het verleden erg moeilijk.

Dit b...

Gedurende meer dan tweeduizend jaar hebben Chinese

daoïsten zich teruggetrokken uit het dagelijks leven

om zich in stilte als kluizenaar te wijden aan geestelijke

rust, onthechting en eenvoud. Hun aandeel in de

geschiedenis lijkt marginaal, maar is dat allerminst.

Talrijke keizers deden een beroep op de ‘verheven

heren’ omdat uit hun teruggetrokken levenshouding

een sterk commentaar op het ambtelijk apparaat sprak

en zij door hun weigering een bestuurlijke rol op zich te

nemen boven de m...

‘De invloedrijkste boeken zijn altijd de boeken die niet gelezen worden,’ schreef Michael Young in 1994 in een nieuwe inleiding op zijn klassieker De opkomst van de meritocratie. Hij publiceerde zijn ironische mix van utopie en dystopie oorspronkelijk in 1958, muntte daarmee de inmiddels veel gebruikte term ‘meritocratie’, maar stelde gaandeweg ook vast dat weinigen zijn boek hadden gelezen en nog minder het hadden begrepen. Ook in Nederland zijn rechten en verworvenheden op basis van...

In De oude wegen onderzoekt Robert Macfarlane het

verband tussen paden, wandelen en de verbeelding.

Veel van het denkwerk ervoor verzette hij lopend.

Het vertelt het verhaal van ruim duizend mijl wandelen

over oude wegen, op zoek naar een route

naar het verleden – met als resultaat dat hij telkens

weer bij het heden uitkomt. Het is een onderzoek

naar de geesten en de stemmen die op oude paden

rondwaren, naar de verhalen die ze in zich dragen

en vertellen, naar pelgrimages en erfvredebreuk,

...

Planten kunnen onze mentale ervaringen stimuleren of juist kalmeren. Over de hele wereld gebruiken we dagelijks cafeïne om de geest aan te scherpen, maar waarom is thee van de bladeren van een plant acceptabel, en thee van de zaden van de opiumpapaver een misdaad?

Michael Pollan gebruikte cafeïne, opium en mescaline en ontdekt de culturen rondom deze plantaardige drugs, waarmee hij ons arbitraire denken over het gebruik ervan in een helder daglicht zet. Waarom voelen we ons aangetrokken to...

Emir Suljagić heeft het eerste ooggetuigenverslag van een Bosniër die Srebrenica, als jongeman, meemaakte geschreven, een ontroerende, subliem geschreven getuigenis ter herdenking van zijn vermoorde vrienden en familie. Suljagic verschaft details over het dagelijkse leven in de enclave Srebrenica die onherroepelijk aangehaald zullen worden in toekomstige geschiedenisboeken. Over zijn ervaringen als tolk van de VN en met de Nederlandse blauwhelmen, zijn herinneringen aan vrienden en familie,...

In deze bundel zijn ruim veertig berichten, anekdoten en verhalen bijeengebracht die Kleist oorspronkelijk schreef voor de Berliner Abendblätter, de krant die hij in 1810 zelf oprichtte. Mensen verwachten van de waarheid dat zij waarschijnlijk is. Kleist stelt de lezer van deze meesterlijke stukjes dan ook behoorlijk op de proef als hij hen onthaalt op een keur aan buitenissige voorvallen, zonderlinge uitspraken en ongewone handelingen, waarvoor hij uit talloze schriftelijke en mondelinge br...