In mei 2014 werd er gestemd voor het Europese Parlement. De uitslag was moeilijk te interpreteren, zo bleek de volgende dag uit de verslaglegging: zijn we nu vóór of tégen Europa? Er zijn felle tegenstanders en ware Europatriotten, maar in de verhitte discussie verliest men snel de inhoud uit het oog.

Dick Pels toont aan dat de Europese cultuur zowel een fundament als hefboom is, zoals ook Pieter Steinz laat zien in Made in Europe (2014). Maar ook als verspreider van vrijheid en democratie ...

Tweetalige uitgave Nederlands | Russisch

Osip Mandelstam (1891-1938) had een zeer grote kennis van de Europese cultuur en literatuur. Gesprek over Dante (1933), geschreven in een tijd dat de Sovjetliteratuur met haar socialistisch realisme bijna verstard was, is een sprankelend essay over de Divina Commedia van de grote Italiaanse dichter - met wie Mandelstam zich verwant voelde - en de bijzondere kracht van de poëzie in het algemeen.

In de Slavische Cahiers verschijnen minder bekende werke...

‘Ze reiken eindeloos ver boven mij uit,’ schreef Rilke over zijn Duineser Elegien, ‘het was een orkaan in de geest.’

Van Wieren vertaalde dit werk, dat op hem een overweldigende indruk maakte, in 2005.

De pracht van de taal en de kracht van de metaforen grepen hem. Hier zong een dichter over een leven vol moeilijkheden tot aan de bevrijdende jubel: Hiersein ist herrlich.

Van Wieren belicht een aantal aspecten die in de uitgebreide literatuur over dit werk niet of nauwelijks aan bod ...

Na 11 september 2001 waren commentatoren het over één ding eens: de aanslagen zouden een einde maken aan het postmodernisme en alles wat daarmee werd geassocieerd. Thomas Vaessens laat zien dat in de literatuur al langer aan het postmodernisme werd getwijfeld. Eind jaren tachtig vroegen schrijvers zich al af of ze niet te ver waren doorgeschoten in hun neiging tot ‘deconstructie’. Hadden ze het niet onmogelijk gemaakt ergens in te geloven – in het nut van literair engagement bijvoorbeeld...

Bestaat er literatuur die knettert en vonkt op het podium én op het papier? En die verbale muziek verzoent met gelaagde taalkunstwerken? En hoe gaat het eraan toe in de spannende wereld van de podcasts?

Kortom, hoe schrijven we conceptueel uitdagende literatuur, vernieuwend qua stijl en toon, maar toch ontegensprekelijk een lust voor het oor?

Of hoe brengen we luidop een tekst waar ook op doorgedacht kan worden, nog lang na het horen?

In de focus HOREN EN GEHOORD WORDEN. LUISTERLITERATUUR IN...

Said El Haji (Marokko, 1976) debuteerde in 2000 met De dagen van Sjaitan, dat enthousiast werd onthaald. In 2006 stelde hij met Annelies Verbeke 25 onder de 35 samen, een bloemlezing van nieuwe Vlaams-Nederlandse schrijvers. In dat jaar verscheen ook Goddelijke duivel, zijn tweede roman en in 2011 De aankondiging, een roman over voorislamitisch Arabi

‘Natuurlijk ben ik een mens,' schrijft Chimamanda Ngozi in 'We moeten allemaal feminist zijn', ‘maar in deze wereld overkomen mij bepaalde dingen omdat ik een vrouw ben.’

Vorig jaar ontbrandde de #MeToo-beweging en wakkerde een revolutionair vuur aan dat waarschijnlijk niet meer geblust gaat worden. Dankzij decennialange feministische massage kan geweld tegen vrouwen niet langer worden afgedaan als een reeks persoonlijke inciden...

Audre Lorde, een van de belangrijkste denkers van de twintigste eeuw, betoogt in 'Sister Outsider' dat vrouwen het gesprek met elkaar moeten aangaan, omdat zij lijden onder de onzichtbaarheid van hun verhalen. Ze had een uitzonderlijk talent om haar hoop en dromen om te zetten in heldere taal. Ze geloofde in het benadrukken van verschillen als drijvende kracht voor de vrouwenbeweging. Door de barrières die vrouwen tegenkomen te ontleden, laat Lorde ons zien dat de enige manier waarop de femi...

'Een kunstig, onderhoudend en vaak tegendraads werk van de verbeelding’

Van mysterieuze gaten via duistere grotten, muzikale mijnwerkers en kanariekwekers naar inktzwarte utopische onderwerelden. Op zoek naar de ‘huiverbron’ van zijn eigen claustrofobie daalt Jongstra af en rapporteert. Bloemrijk, geestig als altijd. Net als in zijn vorige essaybundels, De ontgroende mens (2018) en Ecologieën (2020) gaan ook hier tekst en beeld hand in hand. Gravend en verstrooiend, maar ernstig in een...