Is de PVV de nieuwe NSB?

Heeft Obama iets weg van Chamberlain?

Aan de lopende band kwamen ze de afgelopen jaren voorbij: historische vergelijkingen met de jaren dertig en veertig van de vorige eeuw. Meestal kreeg de vergelijker al snel de wind van voren en haastten opgetrommelde deskundigen zich om te verklaren dat de vergelijking mank ging.

Moeten we het dus maar niet doen, parallellen aanwijzen tussen het verleden en vandaag? Natuurlijk wel. In dit boek laat Jaap Cohen zien waarom. Hij legt...

Van vrouwen in de Kamer of in het kabinet kijkt niemand meer op, maar toen in juni 2006 twee vrouwelijke fractievoorzitters een dito minister lieten struikelen, vulden zich de opiniepagina s met de vraag of dit nu bewees dat politiek vrouwen hard maakt, of dat dit onvrouwelijke vrouwen waren.

Onder de titel De vrouw als mens presenteert Jolande Withuis een radicaal voorstel om het feminisme nieuw leven in te blazen en dit soort borrelpraat voorgoed de kop in te drukken. Het boek biedt een sp...

Nederland heeft geen Nationaal Historisch Museum nodig, nu het zelf tot museum verworden is: cultureel behoudzuchtig, gerontocratisch, en zwaar beveiligd. De ideologieën van Museum Nederland zijn uitgeput, zijn macht is uitgewerkt en zijn geld is uitgegeven. In deze tijd van crisis geeft Willem Schinkel in De nieuwe democratie een aanzet tot democratische vernieuwing. Want is democratie tegenwoordig niet nog slechts een boekhoudtechniek? Hoe kan een politiek die het steeds moet afleggen tege...

Meister Eckhart (1260-1327), een van de grootste middeleeuwse mystici, staat volop in de belangstelling. Zijn preken en traktaten worden intensief gelezen, niet alleen door theologen en filosofen, maar ook door een steeds groter publiek van leken. Nederlandse auteurs als Simon Vestdijk, Etty Hillesum en C.O. Jellema hebben zich diepgaand met Eckhart beziggehouden. Filosofen als Schopenhauer en Heidegger lieten zich inspireren door de man die meende dat we ‘God moeten bidden om van God leeg...

In 2016 slikten meer dan een miljoen Nederlanders een antidepressivum. Over de behandeling van depressie is al veel geschreven, over de betekenis ervan veel minder. In De grenzen van mijn taal. Een klein filosofisch onderzoek naar depressie gebruikt Eva Meijer haar eigen ervaringen met depressie als vertrekpunt om het fenomeen in kaart te brengen.

Ze beschrijft hoe je waarneming en gevoel kunnen veranderen als je depressief bent, en ze onderzoekt hoe mensen met terugkerende depressies als sch...

In 2019 was het dertig jaar geleden dat met de Rushdie-affaire het debat startte over de islam. Dit essay Het sluipend gif van islamofobie - 1989-2019 gaat uitgebreid in op de politieke exploitatie van islamofobie (het radicaal afwijzen van alles wat met de islam te maken heeft) nadat deze geëxplodeerd was als consequentie van 11 september 2001. Ook staat dit essay stil bij radicalisering als gevolg van islamofobie: islamofobie als zuurstof van radicalisering bij maatschappelijk ontwrichtend...

Zilverlingen

Taal over taal, 1994-2019

‘Oorspronkelijk wilde ik ridder worden of tuinarchitect’, herinnert Marc Kregting zich. Maar dat was voordat in 1994 zijn debuutboek De gezel verscheen. Kreeg hij toen een vak of een identiteit? Vijfentwintig jaar later maakt Kregting de som op in Zilverlingen – een onbeschaamd geretoucheerde keuze uit zijn columns en notities over taal.

Hij werd tekstredacteur. Niet simpel, temeer daar Kregting in de tussentijd naar België emigreerde. Hij moest ...

Ik schrijf omdat ik in iedere gedachte die ik vergeet, verloren ga.

Willem Frederik Hermans

Honderd jaar geleden, op 1 september 1921, werd Willem Frederik Hermans geboren. De schrijver is al ruim een kwart eeuw dood, maar zijn boeken worden nog altijd gelezen. De donkere kamer van Damokles, Nooit meer slapen, Onder professoren, Mandarijnen op zwavelzuur, Het sadistische universum: titels die behoren tot het beste dat de Nederlandse literatuur heeft voortgebracht. In deze bundel schrijven ke...

De schrijver van dit boek overdenkt, met een veelheid van dagboekfragmenten en gedichten, zijn bittere ervaringen van de voorbije jaren. De humor is als balsem. Gezien de intieme gebeurtenissen die aan het papier zijn toevertrouwd is het logisch dat enige gelijkenis van de hoofdpersoon met een bestaand personage een misverstand is.

De auteur wil aan de voorspelbaarheid ontsnappen met uitspraken als haat is ook een vorm van liefde en drama’s leiden tot vreugde. Aan een enkele werkelijkheid ...

‘Mijn moeder dacht dat het oorlog was, niet bij wijze van vergelijking, maar in de bloedserieuze zin van het woord. Zij was gevangengenomen en werd nu door “de vijand” bewaakt. Hoe wij zonder kleerscheuren door de vijandelijke linies waren gekomen en haar hadden gevonden, was haar een raadsel.’

Van zeer nabij, met een precisie die liefde verraadt, beschrijft Cyrille Offermans de lotgevallen van zijn oude, dementerende moeder: hoe het begon, met vergeetachtigheid en wantrouwen, hoe moe...