Op 11 mei 2022 besloot de tijd een punt te zetten achter het leven en werk van Jeroen Brouwers, een van de meest bekroonde en authentieke stemmen uit de Nederlandstalige literatuur. Ruim veertig jaar eerder voorspelde hij zijn einde in de novelle Voorjaarsmoeheid: ‘Laat mij maar voorgoed in het witte niets verdwijnen, op een dag in mei als deze, stilletjes, zonder rombom, zonder rettèt.’ De Stichting Jeroen Brouwers, die zijn literaire nalatenschap beheert, laat rombom en r...

***** Geactualiseerd en meer dan dubbeldik uitgebreid *****

In 2018 schreef Jan Terlouw het Boekenweekessay "Natuurlijk". Het was een ode aan de natuur en een vurig pleidooi om de aarde in betere staat achter te laten voor volgende generaties. Binnen drie dagen was het overal uitverkocht.

Op veler verzoek is dit essay heruitgegeven, en ditmaal in een meer dan dubbeldikke editie. Jan Terlouw heeft het uitgebreid met nieuwe hoofdstukken die zijn actuele inzichten op het gebied van duurzaamheid e...

Antihelden en stille rebellen, regelbrekers en weglopers, rebels without a cause en politieke pioniers: iedere generatie brengt weer nieuwe schrijvers die zich via hun personages afzetten tegen de generatie die voor hen kwam. Ze staan op tegen een verstikkend keurslijf, breken met traditie of verzetten zich tegen de afschuwelijke gedachte dat iedereen uiteindelijk in zijn ouders verandert. Ze worden met bombarie van school getrapt, zoals Holden Caulfield, of ze veroordelen hun ouders juist in...

De moderne mens is op zichzelf teruggeworpen: hij waant zich vrij maar snelt van de ene verplichting naar de andere. De wereld zet hem eerder klem dan dat ze hem ruimte geeft om te leven en te genieten. Dat is ten dele de schuld van de filosofie, stelt Henk van der Waal in dit bevlogen boek. Filosofen hadden de mens immers kunnen leren hoe hij zichzelf kan zijn in plaats van ingewikkelde theorieën te ontwikkelen.

Denken, zélf denken, is de bron van de filosofie en stelt ons in staat ons te ...

Revolutionair pamflet waarin Gustaaf Peek decennia van kapitalistische indoctrinatie ondermijnt

Een kind van de Koude Oorlog kent het communisme alleen als de repressieve ideologie van totalitaire staten met geheime diensten die bepaalden wat mensen moesten denken en moesten doen. Na de val van de Berlijnse Muur had ‘onze’ manier van leven, het kapitalisme, gewonnen. Die triomf heeft een tijdperk ingeluid van groeiende ongelijkheid, van regeringen die markt boven rechtstaat stellen en van...

Wat als Shakespeare een geniale zus had gehad? Zou zij dezelfde kansen hebben gekregen als haar broer? Had zij haar talent kunnen ontplooien? Virginia Woolf denkt van niet. Het leven van Judith Shakespeare zou al op voorhand een verdoemd, mislukt leven geweest zijn. In de loop van de geschiedenis hebben vrouwen immers nooit de financiële en materiële onafhankelijkheid gehad die nodig is om ongestoord te kunnen werken en nadenken. En ook van de (mannelijke) kritiek hoefden ze geen st...

Bijna twee jaar geleden voelde Marjoleine de Vos een zwellinkje onder haar rechteroor. Niets aan de hand, stelde de dokter haar gerust, het is vast goedaardig. Maar het knobbeltje bleef groeien en er bleek wél degelijk iets niet in orde.

Hoe te leven als je geconfronteerd wordt met je eigen sterfelijkheid? Marjoleine de Vos gaat in Zo hevig in leven in dialoog met door haar bewonderde schrijvers, met haar herinneringen, en met haar dierbaren – object of mens. Tussen hoop en vrees zoekt ze...

Bijna iedere dag maakt Jacques Vriens een rondje door het Savelsbos, dat in het voorjaar verandert in een zee van bosanemonen, sleutelbloemen en daslook. Boven in het bos wacht hem een adembenemend uitzicht op het dorp waar hij woont. Op deze plek stond in de achttiende eeuw de galg, zodat de gehangene in zijn laatste minuten nog een mooi uitzicht had.

Vriens wandelt hier al bijna zijn hele leven lang. Hij liep er als zestienjarige rond met zijn eerste vriendinnetje, dat hij toen nog niet du...

Mondigheid kenmerkt ons tijdsgewricht. En dan doelen we niet op het zogenaamde post truth tijdperk. Voorbij de waarheid waren we immers al langer. Maar dat we voorbij de autoriteit moeten denken is een nieuwe noodzaak. Niet door een gebrek aan autoriteiten, maar juist door een teveel. We weten niet meer wie of wat we moeten volgen of vertrouwen. Het resultaat lijkt te zijn dat autoriteit verdacht is geworden, en in deze autoriteitscrisis ontbreekt het ons ten enenmale aan een antwoord op de v...