De Eerste Kamer is een veelbesproken, maar voor een breed publiek weinig bekend instituut. Dit jubileumboek, Veelzijdig in deeltijd, brengt daarom ter gelegenheid van het 200-jarig bestaan van de Eerste Kamer het werk van dit parlementaire huis en zijn leden in beeld. Het boek beschrijft met name de ontwikkelingen van de laatste 25 jaar en sluit daarmee aan bij een eerder jubileumboek dat in 1990 verscheen bij het 175-jarig bestaan van de Eerste Kamer.

Veelzijdig in deeltijd is geschreven doo...

Generaties Nederlandse dienstplichtigen hebben in Suriname gediend, voordat

dit land in 1975 onafhankelijk werd en de Surinaamse Krijgsmacht de defensie

overnam. De geschiedenis die in dit boek wordt verhaald, begint in de Tweede

Wereldoorlog toen Amerikaanse troepen naar Suriname kwamen om met

Nederlandse en Surinaamse militairen de defensie te versterken. Na 1945 bestond de troepenmacht in Suriname weer hoofdzakelijk uit Nederlandse militairen. De troepenmacht in Suriname is een rijk boek waaru...

Tussen 1945 en 1989 was de Nederlandse krijgsmacht voortdurend op haar hoede voor een mogelijke aanval van de Sovjet-Unie. Ondertussen voerde zij ook een strijd op eigen grondgebied. Burgers en militairen namen de krijgsmacht op verschillende manieren onder vuur.

Oud-verzetsstrijders probeerden in de jaren veertig aan wapens en uniformen te komen om Nederland zelf tegen het communistische gevaar te kunnen verdedigen. Kritische dienstplichtigen keerden zich in de jaren zestig en zeventig op s...

Rinus Otte, auteur van het uitstekend ontvangen De nieuwe kleren van de

rechter, maakt met zijn nieuwe boek het strafproces inzichtelijk voor zowel

studenten als het algemene publiek.

Rinus Otte, senior rechter van het gerechtshof Arnhem/Leeuwarden en hoogleraar in Groningen, legt in Het proces (een titel die is geleend van Kafka) kort en bondig uit hoe een strafproces werkt. De rol van de verdachte, de advocaat, de rechter, de wijze waarop deze de waarheid probeert te achterhalen, de manier waa...

Het is maar weinigen gegeven om zo treffend naar de achterblijvers te zwaaien als Albert de Lange deed in zijn columns in Het Parool. Als krantenlezer denk je: hoe lang kan dit goed gaan? Want we zijn wel op weg naar Zorgvlied. De ontknoping is duidelijk, maar hoeveel zijpaden bestaan er voordat je bij het graf beland bent? Je leest zijn stukken daarom met een zekere huiver, die ook nog eens gevoed wordt door de lastige vraag of je het zelf zo zou kunnen, dat sterven.

Dit boek vormt een bunde...