De stormachtige ontwikkeling van de sport tot een breed maatschappelijk verschijnsel roept veel vragen en problemen op. Is sport een afspiegeling van de maatschappij, of juist niet? Waarom mag een sporter geen doping gebruiken en een musicus of politicus wèl? Is kooivechten een sport, en wat moeten we eigenlijk verstaan onder 'fair play'? Is beroepssport nog 'spel' te noemen, en vormt de aanleg van steeds maar nieuwe golfbanen geen aanslag op het milieu?

Dit boek gaat over de filosofische uit...

Zo'n vier miljard mensen hangen een vorm van islam of christendom aan. Dat is meer dan de helft van de wereldbevolking. De twee wereldreligies delen een geschiedenis van bijna 1400 jaar, en kwamen in diverse regio's met elkaar in contact. De tien bijdragen in Islam en christendom beslaan de hele historische periode en een groot deel van de geografische ruimte: van de invloed van het christendom op het ontstaan van de islam, tot de situatie van christelijke minderheden in het huidige Syrië en...

Arjen Kleinherenbrink deinst niet terug voor de Grote Vragen. In dit kraakhelder geschreven boek laat hij eens en voor altijd zien hoe onze realiteit écht in elkaar zit.

In Alles is een machine keert Arjen Kleinherenbrink zich tegen de eeuwenoude filosofische traditie die stelt dat alles zijn realiteit vindt in iets anders. Zo zou de vrije wil slechts een illusie zijn die ons wordt voorgetoverd door neurologische processen, zou de Europese Unie enkel een idee zijn waarachter allerlei tevrede...

Herbert Marcuse (1898-1979) geldt als een der bekendste kritische denkers van de moderne tijd. Met publicaties als «De eendimensionale mens», «Repressieve tolerantie» en zijn filosofische hoofdwerk «Eros en cultuur» had hij een blijvende invloed op het beeld van de relatie tussen individu en samenleving. Marcuse werd geboren in een joods gezin te Berlijn en studeerde filosofie in zijn geboorteplaats alsook in Freiburg, onder anderen bij Martin Heidegger. Na de machtsovername door de naz...

«Het nut van het nutteloze» is een even ophefmakende als hartstochtelijke verdediging van de waarde van kennis, kunst en cultuur in een tijd van rendementsdenken, management-ideologie en nuttigheidsmanie. Het gevolg is een zelf toegebrachte culturele en intellectuele kaalslag die de samenleving fundamenteel aantast.

Het boek werd in tal van Europese een enorme bestseller. In dit «manifest» tegen de culturele erosie betoogt van Nuccio Ordine, de beroemde Italiaanse literatuurwetenschapper...

Karl Jaspers (1883-1969) geldt als een der meest vooraanstaande denkers van de moderne tijd. Aanvankelijk was hij hoogleraar Psychiatrie en pas daarna hoogleraar Filosofie aan de Universiteit van Heidelberg. Door het nazibewind werd hij in 1937 gedwongen tot aftreden en kreeg hij tevens een publicatieverbod opgelegd. Na de Tweede Wereldoorlog was hij van 1948 tot aan zijn overlijden hoogleraar Wijsbegeerte aan de Universiteit van Bazel. Jaspers werd vele malen onderscheiden, zoals met de Vred...

«Wat betekent het allemaal?» van de toonaangevende filosoof Thomas Nagel is wereldwijd een van de succesvolste, meest gelezen en meest bejubelde inleidingen in de filosofie van onze tijd. Als geen ander is Nagel erin geslaagd de grote vragen van de wijsbegeerte toegankelijk te maken in een even beknopt als glashelder boek dat op een even humoristische als diepgravende wijze de lezer uitnodig om zelf te denken en om zelf antwoorden te formuleren.

«Er bestaat geen betere inleiding in de filo...

Edward Craig (1942) geldt als een der belangrijkste (en ook sportiefste) filosofen van Groot-Brittannië. Hij is emeritus hoogleraar filosofie aan de universiteit van Cambridge en Fellow van Churchill College. Sinds 1993 is hij Fellow van The British Academy en tot 2011 was hij de veelgeprezen hoofdredacteur van de «Routledge Encyclopedia of Philosophy». Tot zijn bekendste boeken behoren «Knowledge and the State of Nature» (1990) en «Philosophy; A Brief Insight» (2009). Tevens speelde h...

Als twee vrienden

Jiddu Krishnamurti

Krishnamurti was een bescheiden man, gebruikte zelden het woordje ‘ik’, duidde zichzelf aan als ‘de spreker’ of als ‘wij’, waarmee hij soms de indruk kon wekken dat hij namens een groep sprak, terwijl dat beslist niet het geval was. Hij wilde met zijn toespraken elk van zijn luisteraars persoonlijk aanspreken, hij wilde een gesprek met ze voeren, een gesprek als tussen twee vrienden, Zoals hij het toen in Amsterdam zelf uitdrukte: ‘als twee vrienden ...