Reeds op jonge leeftijd heeft Quinten De Coene (°1993) een interesse gevonden in de schilderkunst, maar het was pas vanaf hij enkele kunstboeken uit de lokale bibliotheek leende dat hij de mogelijkheden van het medium ontdekte. Sindsdien heeft hij de Oude Meesters bestudeerd in de marge van een eigen ontwikkeling van een identiteit in de traditie van de beeldende kunst.

De tekenkunst is voor De Coene een autonoom veld dat zich losgerukt heeft van de schilderkunst. Hoewel vele schetsen ontsta...

www.carlavanbeers.nl

Dij de tweede tentoonstelling bij Van Zanten, in september 1943, ging het echter mis. De Duitsers vonden zijn werk deutschfeindlich en namen het in beslag, ook het werk dat hij in zij eigen atelier, op zolder van zijn ouders had. Volgens sommige bronnen werd erover gedacht om met een tentoonstelling deze Entartete Kunst aan de kaak te stellen. Zover is het echter nooit gekomen. De Haas werd op het politiebureau door de Sicherheits Dienst ondervraagd en verdween voor zes maanden in cel 26 van ...

Oek de Jong kijkt naar kunst en zoekt het ongrijpbare, om het vervolgens voor ons allemaal onder te woorden te brengen. Negen jaar lang schreef Oek de Jong voor Museumtijdschrift over beeldende kunst, fotografie, film, architectuur en design. Hij koos steeds een kunstwerk en schreef er een mini-essay bij: persoonlijk, beeldend en in de heldere stijl die hem ook kenmerkt als romanschrijver.

Over een intieme ets van Rembrandt, de bekende foto van Marilyn Monroe op het luchtrooster van de metro,...

Al 40 jaar is Parijs de inspiratiebron in het werk van beeldend kunstenaar Erik Pape (1942). Sinds 1980 geeft hij de stad een eigen vorm en betekenis in reeksen als: Canal St. Martin, Bassin Rond (de Tuilerieën), Paris en 8 Jours en Place de la Bataille de Stalingrad.

In een serie schilderijen vanaf 2017 - De dingen die mij opvielen... - blijft de stad zelf op de achtergrond. Pape schept ruimte voor alledaagse objecten en re-fereert daarmee aan zijn werk uit de 70er jaren, etsen en potloodt...

Het valt mij moeilijk om hier op papier in het kort uiteen te zetten wat mij heeft bewogen om te gaan schilderen en in een later stadium te gaan

houtbeeldhouwen.

Na een periode van ziekte ben ik gaan zoeken naar iets creatiefs wat  uiteindelijk naast mijn dagelijkse werk tot een ontspannende bezigheid is gaan worden.

Ik hoop dat u met voldoening zult genieten van de werken die een Vriezenveens hobbyist heeft geprobeerd zo goed mogelijk uit te beelden. 

Vriezenveen, oktober 1979

Theo Leijdekkers groeide op in een katholiek gezin en zat op een jongensschool voor lager onderwijs in het Overijsselse Delden. Tijdens zijn middelbare schooltijd kwam hij in aanraking met anders denkenden en raakte geïnteresseerd in muziek en met name tekenen. Na zijn studie andragologie in Groningen kocht hij met zijn eerste vrouw een huisje in het “alternatieve” Noord- Groningse dorp Den Andel en werd hij nog meer geïnspireerd door de kunst en kunstenaars ter plekke. Er volgde een op...

In de negentiende eeuw beoefenden in Nederland 1100 vrouwen de beeldende kunst. De meesten zijn na hun dood vergeten. Het beeld is ontstaan dat de kunstwereld tamelijk negatief tegenover vrouwen stond en dat kunstbeoefening vooral als vrijetijdsbesteding voor welgestelde dames werd aangemoedigd.

Een professionele carrière was slechts voor een enkeling weggelegd. Dit boek brengt hierin verandering en besteedt voor het eerst uitvoerig aandacht aan de positie van de kunstenaressen in de negenti...

Kunstenaars Ghita Skali, Jonas Staal, Josefin Arnell en Michael Tedja zijn de genomineerden voor de Prix de Rome Beeldende Kunst 2023. Vanaf 14 oktober 2023 is hun werk te zien in de gelijknamige tentoonstelling in het Stedelijk Museum Amsterdam. De bijbehorende publicatie bevat gesprekken tussen de genomineerden en diverse auteurs uit het binnen- en buitenland. Daarnaast wordt de tentoonstelling ingeleid door curator Amanda Pinatih en bevat het boek een essay door Dominique van Varsseveld.

...

In zijn biografie vertelt Willy De Wuffel hoe hij als kleine jongen telkens met zijn vader mee moest op café, zodat die op tijd naar huis zou terugkeren. Daar werd de basis gelegd voor zijn levenslange passie: schilderen. We volgen Willy op de schoolbanken aan de Academie voor Schone Kunsten in Aalst en de Hogere Schilderschool Domien Steurbaut in Gent. Gaandeweg zien we hem uitgroeien tot een vakman die zijn droom waarmaakt: zijn eigen zaak uitbouwen. Zijn leven lang houdt Willy een pleidoo...