Weinig dichters zijn door het Russische volk zo in het hart gesloten als Sergej

Jesenin (1895-1925) – de liederlijke en levensverliefde plattelandsdichter die

de koeien en de berken bezong, de modder en de vogelkers. Uit Roman zonder leugens komt een andere Jesenin tevoorschijn

– de hooligan en dronkenlap, die de Sovjet-autoriteiten epateerde door in

kostuum en hoge hoed te flaneren in het met burgeroorlog, hongersnood geslagen en van communistische heilsideologie kolkende Moskou, in geze...

– Leest u mij alstublieft de oorlogsberichten voor, wilt u?

– Ik heb geen zin. Momenteel ben ik hooggestemd, en de huidige staven kunnen geen veldslagen verslaan.

Er schiet me een oud bericht te binnen:

– Pototski, de wellustige veelvraat en dronkenlap, is ten onder gegaan.

Dat werd over de slag bij Korsoen met Bogdan Chmelnitski gezegd.

De wind rent op natte blote voetzolen over de koude herfstplassen, waarin de hemel zich spiegelt en paardendrek drijft.

Olga beslist:

– Morgen gaan w...

Het is een wonder dat de dichter-dandy Anatoli Mariëngof (1897-1962) de Stalinterreur overleefd heeft: in 1918 noemde hij de Rode Revolutie een ‘gehaktmolen’; tijdens de proletarische gelijkschakeling liep hij in hoge hoed en maatpak door Moskou; hij tartte de autoriteiten met gedichten en imaginistische manifesten; in de ogen van velen bracht hij de alom geliefde dichter Sergej Jesenin op het verkeerde, stadse dandy-pad. En na Jesenins zelfmoord schreef hij drie schandaalromans.