Petar Tuskan (1978) benut het schilderij als een bron van inzicht. Een belangrijke drijfveer is zijn fascinatie voor het menselijk bewustzijn. Paradoxaal, als zo vaak, komt hij dichter tot de essentie daarvan door zich tijdens het schilderen vooral op het onbewuste te verlaten, zich in zekere zin in het schilderen te verliezen, zo de gekende wereld achter zich te laten en een nieuwe, eigenstandig tot leven gebrachte wereld te betreden. De wereld die Tuskan al schilderend creëert, is er een ...

Buitenman schildert een eigen wereld, een wereld die niet zozeer een vlucht uit de realiteit is, maar eerder een optimistisch tegenbeeld van de bestaande wereld. Het is verleidelijk om de doeken van Buitenman als utopieën zien. Plaatsen die niet bestaan, behalve dan in de verbeelding. Plaatsen die juist door de verbeeldingskracht van de schilder en zijn uitbundige stijl ook voor de kijker heel eenvoudig voor te stellen zijn. Plaatsen die als je ze eenmaal op een van Buitenmans schilderijen h...

Het zijn vaak enigszins verloren plekken en al te gewone, banale dingen, die de aandacht trekken van Gies Backes (Venlo, 1977). Een ouwe caravan, een deels overwoekerde motorboot, een rijtje afvalcontainers, een gehavend stuk vloer, een perk agaven. Door de bijzondere penseelvoering herkenbaar, maar niet fotografisch scherp geschilderd in zich enigszins terugtrekkende kleuren. Mensen lijken er net voor de komst van de schilder te zijn vertrokken. Onwillekeurig stelt de kijker er zich geen gal...