Petar Tuskan (1978) benut het schilderij als een bron van inzicht. Een belangrijke drijfveer is zijn fascinatie voor het menselijk bewustzijn. Paradoxaal, als zo vaak, komt hij dichter tot de essentie daarvan door zich tijdens het schilderen vooral op het onbewuste te verlaten, zich in zekere zin in het schilderen te verliezen, zo de gekende wereld achter zich te laten en een nieuwe, eigenstandig tot leven gebrachte wereld te betreden. De wereld die Tuskan al schilderend creëert, is er een ...

Buitenman schildert een eigen wereld, een wereld die niet zozeer een vlucht uit de realiteit is, maar eerder een optimistisch tegenbeeld van de bestaande wereld. Het is verleidelijk om de doeken van Buitenman als utopieën zien. Plaatsen die niet bestaan, behalve dan in de verbeelding. Plaatsen die juist door de verbeeldingskracht van de schilder en zijn uitbundige stijl ook voor de kijker heel eenvoudig voor te stellen zijn. Plaatsen die als je ze eenmaal op een van Buitenmans schilderijen h...

Theo Eissens - Linea Recta from A to B

On 22 March 2015 the exhibition Theo Eissens - Berlin Calling opened at the Livingstone gallery with a series of new works: unique silkscreened images on canvas of abandoned and burdened places in and around Berlin.

Berlin played an important role in the life of Theo Eissens (Amsterdam 1952-2015). The title of this publication refers to the frequent trips he made from Amsterdam to Berlin and vice versa, and the recurrent long and short periods he lived a...

Het zijn vaak enigszins verloren plekken en al te gewone, banale dingen, die de aandacht trekken van Gies Backes (Venlo, 1977). Een ouwe caravan, een deels overwoekerde motorboot, een rijtje afvalcontainers, een gehavend stuk vloer, een perk agaven. Door de bijzondere penseelvoering herkenbaar, maar niet fotografisch scherp geschilderd in zich enigszins terugtrekkende kleuren. Mensen lijken er net voor de komst van de schilder te zijn vertrokken. Onwillekeurig stelt de kijker er zich geen gal...

Het reizen en onderzoeken, het herbeleven is van alle tijden. Zo reist ook Gijs Dragt,

op de Noordwest-Veluwe, in de voetsporen van drie beeldend kunstenaars.

Concrete aanleiding voor zijn foto’s zijn de schilderijen die Jos Lussenburg, Ben Viegers

en Jan van Vuuren maakten in de vorige eeuw. Gijs Dragt gaat op zoek naar de locaties

van de schilderijen, indien mogelijk naar hetzelfde standpunt. Soms lijkt het landschap

of de stad onveranderd, een andere keer blijkt het oude landschap totaal...