trek terug,

de knieën tot onder de kin, armen

als vleugels eromheen.

in deze houding kun je jezelf wiegen,

gebruik je de voeten optimaal,

rol ze af van hiel naar teen en terug.

er zijn veel mensen die zo jarenlang

in kelders zitten, ze rennen

hun eigen armen in, rollen zich op

als foetussen binnen de wand.

ze worden geboren

en plooien dan weer terug.

In haar vierde bundel dicht Sylvie Marie over verlies en een nieuw begin, en over alle houdingen ertussenin.

alle mensen die in ons wonen willen werkelijk

worden, maar zijn zij dan niet stuk voor stuk

zwartgallige vlinders, die samenhokken

rond de vlammen in een borst

Moya De Feyter (1993) schrijft proza, poëzie en toneelteksten. Ze studeerde af als theaterwetenschapper en zoekt naar manieren om haar teksten ook via het podium bij een publiek te krijgen. Haar alter ego Ambrosia is een van de literaire lichtekooien in het Poëziebordeel. Het liefst bewandelt Moya de grenzen tussen waan en werkelijkh...