trek terug,

de knieën tot onder de kin, armen

als vleugels eromheen.

in deze houding kun je jezelf wiegen,

gebruik je de voeten optimaal,

rol ze af van hiel naar teen en terug.

er zijn veel mensen die zo jarenlang

in kelders zitten, ze rennen

hun eigen armen in, rollen zich op

als foetussen binnen de wand.

ze worden geboren

en plooien dan weer terug.

In haar vierde bundel dicht Sylvie Marie over verlies en een nieuw begin, en over alle houdingen ertussenin.

Gedichten mogen opnieuw verhalen.Kunst en populaire muziek bieden inspiratie voor een universum waarin je de intimiteit proeft, ruikt, voelt, hoort, ziet. Het coverbeeld van Carll Cneut verbeeldt gloeiend wonderlijk deze intensiteit. De deugddoende melancholie, die als een velours deken over vele verzen ligt, krijgt hier en daar een verrassend knetterende electroshock.ZULLEN WE OOIT VULKANEN ZIJN reikt de hand naar een breed publiek zonder a reuk te doen aan gelaagdheid of meerstemmigheid. In...

Rien à déclarerWallen onder ogenzo groot dat eendouanier je vraagtom ze open te makenRien à déclarerHooguiteen groot gemisHoe kun je gemislaten zienbehalve in een lege striptranquillizers?'Radeloos en betoverd is poëzie die naar de keel grijpt. Een taalfeest vol geestige kwinkslagen en diep doordringende ironie, onderhoudend en grappig, onthutsend en terneerdrukkend tegelijkertijd. En het sterkst van al: de gedichten horen onmiskenbaar samen.'- Yves T'Sjoen, hoogleraar moderne Nederlands...

De wereld in de gedichten van Hedwig Selles lijkt wel op de onze, maar je moet niet vreemd kijken als je 'een poederzachtmoedig wezen met spiegeltjes en kraaltjes en machetes' tegenkomt of boze vogels die op elke tik een meedogenloos ei leggen. Voor de lezer zijn de gedichten het enige houvast op de tocht door die wereld. Dat zijn ze voor de dichters ook: 'als een noodzakelijk raadsel, een vorm van versplinterde wiskunde, waarin je ervaart dat het ergens waar is'.

Het leven schrijft zich niet in evenwijdige lijnen uit.

Zelfs onze schaduw kruipt soms tegen de muren op.

En lichten wij hem bij, verduisteren wij zijn volgzaamheid.

Hoe verzoenen wij voorzijde met achterkant

als ook een tweeloop gelijktijdig vuurt

en de banen wel hun doel, maar nooit elkaar raken,

zonder tweelingstrijd?

In hoeverre zijn we baas over ons eigen handelen? Hoe blijven we trouw aan onszelf? Wanneer of waarom verloochenen we ons karakter? Welk deel van onze denkpatronen kregen we ...

Dorien De Vylder (1988) behaalde selecties in de Turing Nationale Gedichtenwedstrijd, Write Now!, Naft voor Woord, won diverse poëzieprijzen en publiceert nu en dan in literaire tijdschriften. Ze is (eind)redacteur bij Kluger Hans, woont en werkt als huisapotheker in Gent.

Over haar poëzie:

'Dorien De Vylder durft het aan 'eenvoudig' te zijn en toch

raadselachtig te blijven.' - Bart Vonck

'Haar gedichten zijn ingetogen en hebben een hoog zengehalte.'

- 1e prijs Poëziewedstrijd Harelbeke 2016

Naar aanleiding van de publicatie van zijn verzamelde gedichten maakte Patrick Conrad een reeks klassieke lijm-en-schaarcollages als hommage aan zijn grote surrealistische en dadaïstische voorgangers. De gedichten ontstonden pas achteraf, als literaire parafrases, als geschreven illustraties bij de collages. Zo ontstond een wisselwerking tussen de plastische en de inhoudelijke benadering van de verschillende onderwerpen. De collages worden door de gedichten nader verklaard terwijl de gedicht...

Enkel tegen enkel bevat bedrieglijk heldere verzen. De woorden zijn herkenbaar en alledaags, lijken losjes op het blad geschud, maar vooral voor wie herleest ontvouwt zich langzaam een verrassende geologie van betekenissen. In een tijd die overloopt van haastig spreken brengt deze bundel verfrissend spaarzame poëzie.

De dichter gaat op zoek naar verloren gegane zekerheden en 'lijflijnen' om zich aan vast te klampen. Hij snijdt pijnlijk herkenbare thema's aan: over hoge verwachtingen en bittere teleurstellingen, over de dagelijkse sleur en hoe die dromen in elkaar laat zakken als zandkastelen. Plouvier weet als geen ander delicate onderwerpen op een toegankelijke manier te brengen, hier en daar voorzien van een knipoog.

De dagen zijn beschadigd

stotterlopen langs zichzelf

van de ochtend naar de noen

tot ve...

Voor wie de liefde gaat over de liefde, hoe kan het ook anders, in al haar aspecten: verlangen, tederheid, passie, onvermogen, hoop, sensualiteit, kwetsbaarheid, erotiek.

Briers schrijft met veel humor, beeldrijk en zintuiglijk. Niet verwonderlijk dat illustratoren zijn poëzie maar wat graag 'verbeelden': Hanco Kolk, Wauter Mannaert, Aimée de Jongh, Jan Bosschaert en Wilbert van der Steen.

Dankzij hun dikwijls verrassende interpretatie van zijn woorden werd Voor wie de liefde een unieke poÃ...