We wonen waar het land stopt, de stilte fluistert, waar het huis met je meedoet als je zingt of huilt. Anders dan de anderen met hetzelfde adres wonen wij op een eiland. Een eiland in de tijd waar ik, omringd door niets dan zee, zoekend blijf naar land. Waar ik, zonder voor en na, in de dorre zandgrond naar een nieuwe vorm voor wortels tast.

In Een eiland in de tijd beschrijft Marieke Poelmann met een combinatie van totale openheid en sterk reflectief vermogen de jaren in de wachtkamer van nie...

De klassieke opleiding weet zich al honderden jaren te handhaven - ondanks een stortvloed aan onderwijsvernieuwingen. Maar nu de kansenongelijkheid in het onderwijs toeneemt, staat het gymnasium opnieuw ter discussie. Is de kritiek op dit ‘elitaire bolwerk’ terecht? Heeft het gymnasium nog bestaansrecht? Want wat moet je met een dode taal in een wereld die werkt op Google en html?

Aan de hand van de geschiedenis, feiten en cijfers en de verhalen van (oud-)gymnasiasten ontrafelt Mirjam Rem...

De Garrets gaan voor het eerst (en laatst) met vakantie in de zomer van 1959. Ze zijn dan misschien maar net buiten Baltimore, in sommige opzichten zijn ze nog nooit zo ver van huis geweest.

Mercy houdt naast haar schildersambities nog maar weinig tijd over voor het huishouden, tot ergernis van haar man Robin. Hun tienerdochters, de verstandige Alice en de jongensgekke Lily, bewonen nog net niet een andere planeet. Hun jongste kind, David, is vastbesloten om zijn familie te ontvluchten, al be...

‘De crux is liefde en wij zijn de scherven daarvan. Sommige flarden zijn donker en verdwaald, ze snijden scherp als messen, en andere zijn als glas-in- lood waar zonlicht en bliksem door naar binnen schijnen. En misschien zijn we dat wel allebei tegelijk.’

In De spronglaag schetst Esther Jansma een caleidoscopisch beeld van een kindertijd en jonge volwassenheid in een gezin waar kunst belangrijker werd gevonden dan mensen. Het verhaal wordt verteld door een toevallige passant die de auteu...

In 1991 zette Gijs Kessler voor het eerst voet op Russische bodem. De Sovjet-Unie was uiteen aan het vallen. Rusland hoopte vurig nu een normaal land te kunnen worden, met alle zegeningen van de moderne beschaving die men zich daarbij voorstelde. Het gevoel van belofte dat in de lucht hing en de vrienden die hij er maakte deden hem terugkeren. Hij verdiepte zich in de geschiedenis van het land, vond er zijn liefde en ging er wonen. Dit boek gaat over zijn ervaringen in een land dat altijd and...

Eindelijk een hilarisch Nederlands antwoord op grote satirische schrijvers als Nora Ephron en Fran Lebowitz

In We hebben het over je gehad verbreekt Stéphanie Hoogenberk na 22 jaar de vriendschap met haar vriendin Susan, die daar weinig van begrijpt. Later hoopt ze haar heil te vinden bij een groep dertigjarige, alleenstaande vrouwen met een gedeeld verleden bij Minerva.

Op jongere leeftijd liet ze zich in haar eentje ontgroenen bij een dispuut in Maastricht omdat er geen andere gegadigden w...

Op 21 december 1948 werd Masdoelhak Nasoetion door een sergeant-majoor van het Nederlandse Korps Speciale Troepen op de flank van de Merapivulkaan op Midden-Java met een nekschot gedood. Zijn dood veroorzaakte een schok die gevoeld werd van de Tweede Kamer tot aan de VN. De misdaad bleef onbestraft, terwijl alles aan deze cold case uitzonderlijk is. Masdoelhak was in Utrecht gepromoveerd in het Indisch recht en was eerste secretaris van vicepresident Mohammed Hatta. Bovendien spande zijn Nede...

‘Er mist iemand.’ Het zijn drie woorden die op elke verjaardag van de overgrootmoeder van Thomas Sijtsma vallen. Iedereen weet wie er niet is, maar niemand weet exact waar hij wel verblijft.

Het gaat om Harry Davids. Een joodse jongen die in de oorlogsjaren wordt geboren in Amsterdam. Als onderduiker komt hij terecht bij Berend en Jeltje Bakker, de overgrootouders van Sijtsma. Ze brengen hem groot, voeden hem op en beschermen hem tegen de Duitse bezetter.

In de familie wordt daarna weinig m...

De zes Caribische eilanden in het Koninkrijk zijn al bijna vier eeuwen lang verbonden met Nederland. Daar zijn Antillianen zich heel goed van bewust, maar in Nederland ligt dat anders. Veel kennis over de eilanden is er niet, en er is ook geen sterk gevoel van saamhorigheid: ze worden misschien niet gezien als buitenland, maar ook zeker niet als binnenland. Ondanks de lange gezamenlijke geschiedenis is de gevoelsafstand altijd groot gebleven. In Ongemak beschrijven Gert Oostindie en Wouter Ve...

‘Eén incoherente schreeuw om aandacht, zo zal jullie generatie de geschiedenis ingaan. Ieder gevoel voor tragedie ontbreekt,’ zei Gabriël Gogel. Hij was een man van vijftig dus hij kon het onmogelijk begrijpen. Even aarzelde ze. Die ochtend had ze in zijn koffer een pistool ontdekt, of een revolver. Ze wilde hem raken. ‘Je bent een lafaard,’ zei ze, ‘en dat weet je.’ Vanuit haar ooghoek zag ze zijn onderkaak langzaam dalen. Als een kasteel van vlees zakte hij weg in de bijrijder...