Verdriet is één van de vier (of vijf) basisemoties, en zodoende voor iedereen die niet een complete psychopaat is herkenbaar. Het is ook een quale: ‘t is onmogelijk om het verdriet van een ander te ervaren, hoewel we de afgelopen tienduizenden jaren wel ontzettend goed zijn geworden in het beschrijven van wat we voelen.

Olax is niet echt dat je zegt heel erg supermegafucking goed in het uiten van zijn gevoelens. Verdriet is bij hem meer een innerlijk proces dan een echte emotie. Dat proce...

Fantasie is een groot goed: het is de kunst van het overtuigend liegen tegen jezelf, of tegen de luisteraar, lezer of beschouwer; het is de vaardigheid om het ongeloof op te (laten) schorten. Eigenlijk is alle fictie gebaseerd op fantasie, maar nergens komt die fantasie beter tot haar recht dan in het genre "fantasy".

En het is binnen dat genre dat dit negende deel van Olax' sonnettenkransenkransenkrans zich afspeelt: een wereld van tovenaars, draken, zeemeerminnen, zombies en – misschien w...

Stach is een jongen van 17 jaar, die graag koning wil worden. De vorige koning is 17 jaar geleden overleden en liet een lege troon na. Sindsdien wordt het land geregeerd door zes zure en strenge ministers, die feesten en partijen verboden hebben. Stach heeft andere plannen voor het land. Als hij aan de ministers vraagt hoe hij koning kan worden, krijgt hij zeven opdrachten voorgelegd. Opdrachten waarvoor koninklijke deugden als inzicht, compassie, opofferingsgezindheid, wijsheid en moed verei...

Er woeden wereldwijd nogal wat oorlogen, en hier en daar wordt er zelfs een genocidetje gepleegd. Ondertussen gaat het klimaat door de eigen bijdrage die de mens daaraan levert een stuk sneller naar de knoppen dan ooit iemands bedoeling was. Natuurlijk zijn racisme, seksisme, homo- en transfobie nog steeds populairder dan verdraagzaamheid en naastenliefde. En wat we niet mogen vergeten is dat elke beslissing die ooit een grote groep mensen in beweging brengt, gemotiveerd wordt door seks, mach...