Verdriet is één van de vier (of vijf) basisemoties, en zodoende voor iedereen die niet een complete psychopaat is herkenbaar. Het is ook een quale: ‘t is onmogelijk om het verdriet van een ander te ervaren, hoewel we de afgelopen tienduizenden jaren wel ontzettend goed zijn geworden in het beschrijven van wat we voelen.

Olax is niet echt dat je zegt heel erg supermegafucking goed in het uiten van zijn gevoelens. Verdriet is bij hem meer een innerlijk proces dan een echte emotie. Dat proce...

Fantasie is een groot goed: het is de kunst van het overtuigend liegen tegen jezelf, of tegen de luisteraar, lezer of beschouwer; het is de vaardigheid om het ongeloof op te (laten) schorten. Eigenlijk is alle fictie gebaseerd op fantasie, maar nergens komt die fantasie beter tot haar recht dan in het genre "fantasy".

En het is binnen dat genre dat dit negende deel van Olax' sonnettenkransenkransenkrans zich afspeelt: een wereld van tovenaars, draken, zeemeerminnen, zombies en – misschien w...

jn heeft zijn leven goed voor elkaar: hij is steenrijk, heeft een huisgenoot die goed voor hem zorgt, meerdere vrouwen die hem willen beminnen, en een verse vriend die hem wel op kan vreten. Maar Tijn is een karakter in een boek van Olax, en dientengevolge levensmoe en depressief. Het liefst ligt hij de hele dag in bed, wachtend tot de dood hem komt halen. Eten smaakt hem niet, muziek klinkt hem als gejammer in de oren… De buitenwereld ziet hij alleen als hij naar de kroeg gaat. Maar ook a...

Ik maak er gauw een eind aan, en ik kom is een klaagzang over een meisje dat er niks aan kan doen dat ze sterven moet, in jambische pentameter. Tweehonderdenelf in elkaar hakende gedichten verhalen vanuit Olax' perspectief over haar lijden. De lezer van deze bundel staan bekoorlijke woorden als "pruikenjacht", "aperçu" en "tijdstempeest" te wachten, want Olax is onveranderd kankereloquent.

In 2017 pleegde Olax zelfmoord. In 2018 schreef hij dit boek over het hoe en waarom, en over hoe vervelend het is dat dat niet lukte.

Dichter bij het eind is een doodswens in jambische pentameter. Tweehonderdenelf in elkaar hakende sonnetten vertellen het verhaal van Olax en zijn obsessie met z'n eigen uiteinde, dat er flink van langs krijgt in deze bundel. De lezer van dit boekwerk staan bekoorlijke woorden als "chlorofyl", "naastenhaat" en "ouroborisch" te wachten, want Olax is echt kankere...

Er woeden wereldwijd nogal wat oorlogen, en hier en daar wordt er zelfs een genocidetje gepleegd. Ondertussen gaat het klimaat door de eigen bijdrage die de mens daaraan levert een stuk sneller naar de knoppen dan ooit iemands bedoeling was. Natuurlijk zijn racisme, seksisme, homo- en transfobie nog steeds populairder dan verdraagzaamheid en naastenliefde. En wat we niet mogen vergeten is dat elke beslissing die ooit een grote groep mensen in beweging brengt, gemotiveerd wordt door seks, mach...

Stach is een jongen van 17 jaar, die graag koning wil worden. De vorige koning is 17 jaar geleden overleden en liet een lege troon na. Sindsdien wordt het land geregeerd door zes zure en strenge ministers, die feesten en partijen verboden hebben. Stach heeft andere plannen voor het land. Als hij aan de ministers vraagt hoe hij koning kan worden, krijgt hij zeven opdrachten voorgelegd. Opdrachten waarvoor koninklijke deugden als inzicht, compassie, opofferingsgezindheid, wijsheid en moed verei...

Zo feestend leef ik naar het einde toe is een spiegel waarin een man zijn 3 b’s (buik, baard en borderline) bewondert, in jambische pentameter. Tweehonderdenelf in elkaar hakende gedichten vertellen over wat een optimist zijn verbeterpunten zou noemen. Zelfdiagnose, -haat en -spot wisselen elkaar af, of lopen onherkenbaar door elkaar. De lezer van deze bundel staan bekoorlijke woorden als "oudenofiel", "litanie" en "kwispelturig" te wachten, want Olax is, naar verwachting, weer kankereloquent.

Met rasse schreden naar het laatste feest is een bierkaart in jambische pentameter. Tweehonderdenelf in elkaar hakende gedichten vertellen over honderdzesennegentig keren dat Olax een biertje dronk. Het zijn geen droge recensies, maar anekdotes, waarmee de diversiteit van bier en alles eromheen uiteengezet wordt. De lezer van deze bundel staan bekoorlijke woorden als "bambocheurs", "vocabularium" en "nocturne" te wachten, want, zoals hij zo langzamerhand weet: Olax is echt kankereloquent.

Op donderdagavond 23 november 2018 randt Gerard van den IJssel, stationsmanager van Den Haag FM, op een bedrijfsfeestje, voor de zoveelste keer een medewerker aan. Diezelfde avond stapt hij stomdronken in zijn auto, en veroorzaakt hij een verkeersongeluk. Zijn rijbewijs wordt ingenomen. Omroep West, het moederbedrijf van Den Haag FM, dan geleid door Gerard Milo, brengt naar buiten dat Van den IJssel is ontslagen omdat hij, buiten werktijd, niet in een bedrijfsauto, dronken gereden heeft. Iede...