Gedurende meer dan tweeduizend jaar hebben Chinese

daoïsten zich teruggetrokken uit het dagelijks leven

om zich in stilte als kluizenaar te wijden aan geestelijke

rust, onthechting en eenvoud. Hun aandeel in de

geschiedenis lijkt marginaal, maar is dat allerminst.

Talrijke keizers deden een beroep op de ‘verheven

heren’ omdat uit hun teruggetrokken levenshouding

een sterk commentaar op het ambtelijk apparaat sprak

en zij door hun weigering een bestuurlijke rol op zich te

nemen boven de m...

‘De invloedrijkste boeken zijn altijd de boeken die niet gelezen worden,’ schreef Michael Young in 1994 in een nieuwe inleiding op zijn klassieker De opkomst van de meritocratie. Hij publiceerde zijn ironische mix van utopie en dystopie oorspronkelijk in 1958, muntte daarmee de inmiddels veel gebruikte term ‘meritocratie’, maar stelde gaandeweg ook vast dat weinigen zijn boek hadden gelezen en nog minder het hadden begrepen. Ook in Nederland zijn rechten en verworvenheden op basis van...

In De oude wegen onderzoekt Robert Macfarlane het

verband tussen paden, wandelen en de verbeelding.

Veel van het denkwerk ervoor verzette hij lopend.

Het vertelt het verhaal van ruim duizend mijl wandelen

over oude wegen, op zoek naar een route

naar het verleden – met als resultaat dat hij telkens

weer bij het heden uitkomt. Het is een onderzoek

naar de geesten en de stemmen die op oude paden

rondwaren, naar de verhalen die ze in zich dragen

en vertellen, naar pelgrimages en erfvredebreuk,

...

Hoe welvarender mensen zijn en hoe meer mogelijkheden ze hebben, hoe sterker ze zich bewust kunnen raken van gemis in hun leven. Legden mensen zich in het verleden neer bij de mores van een levenscyclus, nu willen velen uit het leven halen ‘wat erin zit’, meemaken ‘waar het echt om gaat’, deelgenoot worden van wat Norman Mailer ‘the sweet of life’ noemde. Begrippen als ‘bucketlist’ en ‘fomo’ vinden we inmiddels ook in Nederlandse woordenboeken terug.

Eén van de gedaan...

`Ik wens en begeer dat de trouweloze handelingen van mijn vader publiek en openbaar gemaakt zullen worden, desnoods na mijn dood.

Dit zijn de woorden van Elisabeth de Flines. Ze spreekt ze uit in 1715, als ze verwikkeld is in een jarenlange vete met haar vader. Het gaat daarbij om een grote erfenis, om standsverschil en om de liefde van haar leven. Wanneer Elisabeth, de dochter van een steenrijke Amsterdamse koopman, er vandoor gaat met de knecht van haar vader, is dat het begin van een verb...

Een dakloze, borstvoedende moeder die niet terechtkan in de opvang, een patiënt die bijna overlijdt aan iets wat binnen een consult van tien minuten verholpen had kunnen zijn, een man met hartfalen die van ziekenhuis naar ziekenhuis wordt gestuurd: het klinkt niet als Nederland.

Toch is dat wat Michelle van Tongerloo in haar werk als straatarts tegenkomt.

De schrijnende gevallen op haar spreekuur zijn een spiegel van een land waarin bestaanszekerheid steeds minder vanzelfsprekend is. Een l...

Een handboek om beter te eten voor een betere wereld

Wat je eet heeft impact op de uitdagingen van deze tijd, zoals klimaatverandering, het verlies van biodiversiteit, onze omgang met dieren en voedselverspilling. Hoe kun jij de juiste keuzes maken bij het boodschappen doen? In dit boek schetst Joris Lohman een realistisch en verbijsterend beeld van het voedselsysteem. Zijn reizen door de voedselketen nemen de lezer mee van biodynamische boerderijen en hightech kassen in Nederland naar de to...

Vraagje; waarom staat in deze zin een puntkomma? Hoe komt het dat 'wippen' en 'doos' gniffelwoorden zijn

geworden? Zullen we in de toekomst allemaal ‘de boek’

zeggen? Lees deze boek en je weet het.

Waarom leren Walen zo moeilijk Nederlands? Hoe

raar is het om Liège ‘Luik’ en Lille ‘Rijsel’ te noemen?

Waarom rijmt ‘boarding pass’ niet op ‘dieptepass’?

Verrassende vragen, die taaljournalist Gaston Dorren

beantwoordt: goed geïnformeerd, eigenzinnig – en het

plezier spat e...

Wij zijn maïs is het fascinerende verhaal over de wijdst verspreide gedomesticeerde graansoort ter wereld. Octavio Paz noemde maïs zelfs de belangrijkste ‘gebeurtenis’ sinds de uitvinding van het vuur. Voor Azteken, Maya’s en Inca’s was maïs een metafoor voor het leven. Nu leeft de koe van snijmaïs en wordt onze voeding gezoet met maïs. Maar bestond er ook zoiets als wilde maïs? Hoe kwam de relatie tussen Turkije en maïs tot stand? Was pellagra een virus waaraan duizenden mense...